Verbum

заклапаці́ць, ‑пачу, ‑поціш, ‑поціць; зак., каго-што.

Прычыніць клопат, прымусіць клапаціцца. Гэта насцярожыла і заклапаціла; падумалася, што трэба хутчэй вылазіць [з падзямелля]. Быкаў.

зана́дзіць, ‑наджу, ‑надзіш, ‑надзіць; зак., каго.

Разм. Прывабіць падкормкай, прынадай. І з вудай дзядзька шчасце мае: Язёў занадзіць і кілзае. Колас.

запу́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Абл. Запужаць, запалохаць. Нас вораг нічым не запудзіць — мы мір на зямлі адстаім. Машара.

злыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Злучыць, звязаць. [Стаеннікаў] прыемна было злыгаць і правесці па дарозе між ільноў і аўсоў. Ракітны.

напрактыкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.

Разм. Шляхам доўгіх практыкаванняў зрабіць умелым, вопытным. Напрактыкаваць вучня ў рашэнні задач. Напрактыкаваць памяць.

непрывы́клы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які не прывык да каго‑, чаго‑н. Непрывыклыя да работы рукі сяк-так перакорпвалі дзялянку зямлі. Чорны.

паадпраўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

Адправіць усіх, многіх або ўсё, многае. Паадпраўляць людзей на работу. Паадпраўляць цягнікі. Паадпраўляць пасылкі.

паадціска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Адціснуць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадціскаць пальцы на нагах. Паадціскаць людзей да сцяны.

павалаво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго, з чым.

Разм. Валаводзіць некаторы час. Ну, і павалаводзіў жа ён нас з гэтай справай.

павыва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вываліць усіх, многіх або ўсё, многае. Павывальваць седакоў з саней. Павывальваць рэчы з партфеля.