Verbum

зверава́ты, -ая, -ае.

1. Падобны з выгляду на звера.

2. У абыходжанні — грубы, злосны, нелюдзімы.

З. чалавек.

|| наз. зверава́тасць, -і, ж.

зімо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які знаходзіцца дзе-н. на зімоўцы.

Палярныя зімоўшчыкі.

|| ж. зімо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

злара́дны, -ая, -ае.

Напоўнены злараднасцю, які заключае ў сабе злую радасць пры няшчасці іншых.

З. чалавек.

Злараднае пачуццё.

Зларадна (прысл.) смяяцца.

змарне́лы, -ая, -ае.

1. Змучаны, схуднелы.

З. чалавек.

З. выгляд.

2. Зачахлы, завялы (пра расліны).

Змарнелая агародніна.

|| наз. змарне́ласць, -і, ж.

кале́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ле́цы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ле́к.

Знявечаны, пакалечаны чалавек.

наха́бнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Бессаромны, бесцырымонны чалавек.

|| ж. наха́бніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. наха́бніцкі, -ая, -ае.

Н. ўчынак.

начо́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які многа чытае, але павярхоўна, некрытычна засвойвае прачытанае.

|| ж. начо́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

нервовахво́ры, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Чалавек, які пакутуе на нервовую хваробу.

Клініка для нервовахворых.

|| ж. нервовахво́рая, -ай, мн. -ыя, -ых.

няве́тлівы, -ая, -ае.

Той, хто парушае правілы ветлівасці, абыходзіцца няветліва, нетактоўна з іншымі.

Н. чалавек.

Н. адказ.

|| наз. няве́тлівасць, -і, ж.