джэнтльме́н

(англ. gentleman = літар. высакародны чалавек)

1) чалавек, які строга прытрымліваецца свецкіх правіл паводзін (у Вялікабрытаніі і іншых англамоўных краінах);

2) чалавек, які вызначаецца сваёй выхаванасцю ў паводзінах, далікатнасцю і зграбнасцю адзення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нервовахво́ры, ‑ая, ‑ае.

Чалавек, у якога назіраецца нервовая хвароба. Нервовахворы чалавек. / у знач. наз. нервовахво́ры, ‑ага, м.; нервовахво́рая, ‑ай, ж. Клініка для нервовахворых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патало́чышча Месца, дзе адпачываў чалавек (Мін., Я. Колас, т. 6, 1952, 279). Тое ж паталоча, поталач (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

сво́йчына Месца, дзе нарадзіўся чалавек, дзе жыве радня; айчына, зямляцтва (Уш.). Тое ж свойшчына (Слаўг.), свошчына (Нясв.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

дасто́йны в разн. знач. досто́йный;

чалаве́к, д. пава́гі — челове́к, досто́йный уваже́ния;

~ная сустрэ́ча — досто́йная встре́ча

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

незадаво́лены

1. неудовлетворённый;

~нае жада́нне — неудовлетворённое жела́ние;

2. неудовлетворённый, недово́льный;

н. чалаве́к — неудовлетворённый (недово́льный) челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

турбо́тны

1. беспоко́йный;

т. чалаве́к — беспоко́йный челове́к;

2. беспоко́йный, трево́жный;

~ныя ду́мы — беспоко́йные (трево́жные) ду́мы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даліка́тны, -ая, -ае.

1. Ветлівы, ласкавы ў абыходжанні з людзьмі.

Гэта спакойны, д. чалавек.

2. Які патрабуе асцярожных, тактоўных адносін (разм.).

Я да вас па далікатным пытанні.

3. Складаны, тонкі, выпеставаны.

Далікатныя рукі.

Чалавек далікатнага складу.

4. Кволы, мяккі, прыемны навобмацак.

Чаравікі з далікатнай скуры.

|| наз. даліка́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заця́ты, -ая, -ае.

1. Упарты, настойлівы ў ажыццяўленні чаго-н.

З. чалавек.

Зацятая барацьба.

Зацятая спрэчка.

2. перан. Працяглы, пастаянны, нязменны.

Зацятая варожасць.

З. боль.

3. Скрытны; затоены, насцярожаны.

Ён чалавек горды і з.

Зацятая маўклівасць.

4. Вельмі адданы чаму-н., заўзяты.

З. балельшчык.

|| наз. заця́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зря́шный прост.

1. (никчёмный) нікчэ́мны;

2. (ненужный) непатрэ́бны; (напрасный) дарэ́мны, ма́рны;

зря́шный челове́к нікчэ́мны чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)