сангві́нік, ‑а, м.

Чалавек сангвінічнага тэмпераменту.

[Ад лац. sanguis, sanguinis — кроў, жыццёвая сіла.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)