ната́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Кароткі запіс аб чым-н.

Рабіць нататкі.

2. Кароткае паведамленне, інфармацыя ў друку пра што-н.; артыкул.

Нататкі журналіста.

Газетная н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падта́кваць, -аю, -аеш, -ае; незак., каму-чаму (разм.).

Слухаючы чужую гаворку, выказваць згоду, адабрэнне, часта вымаўляючы «так».

Ён меў звычку п.

|| аднакр. падта́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні́.

|| наз. падта́кванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піпе́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Шкляная трубачка з гумавым каўпачком, пры дапамозе якой набіраюць вадкасць і выпускаюць па каплях.

П. для закапвання вачэй.

|| прым. піпе́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэбюта́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто дэбютуе дзе-н.

Д. выступіў з вялікім поспехам.

|| ж. дэбюта́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. дэбюта́нцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

букіні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які займаецца купляй і продажам рэдкіх і старых кніг.

|| ж. букіні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. букіні́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

візі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Спецыяльна аддрукаваная картка з прозвішчам і пасадай каго-н. (разм.).

2. Аднабортны кароткі сурдут з закругленымі поламі.

3. Мужчынская ручная сумачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ге́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Адразная асобна скроеная частка блузкі, сукенкі і пад., да якой на вышыні грудзей прышываецца астатняя частка і рукавы; какетка².

Сукенка на гестцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

медалі́ст, -а, Мі́сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто атрымаў медаль у якасці ўзнагароды за што-н.

|| ж. медалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. медалі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

актыві́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто належыць да актыву¹, дзейны член якога-н. калектыву.

|| ж. актыві́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. актыві́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акураты́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які вызначаецца акуратнасцю ў працы, бездакорнасцю ў паводзінах, ахайнасцю адзення і пад.

|| ж. акураты́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)