клапоўнік назоўнік | мужчынскі род

  1. Месца ў жылым памяшканні, дзе развялося многа клапоў, а таксама само такое памяшканне (размоўнае),

  2. Расліна сямейства крыжакветных з непрыемным пахам, ужыв. ў народнай медыцыне як сродак ад клапоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

фіялка назоўнік | жаночы род

Травяністая расліна сямейства фіялкавых з фіялетавымі або жоўтымі, белымі пахучымі кветкамі.

|| прыметнік: фіялкавы.

  • Ф. корань (карнявішча некаторых відаў касачоў, у склад якіх уваходзіць эфірнае масла).
  • Сямейства фіялкавых (назоўнік).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

плывунец назоўнік | мужчынскі род

  1. Жук, які жыве ў стаячай або павольна цякучай прэснай вадзе.

  2. Насякомаедная водная расліна з шарападобнымі пухіркамі на лісцях, якія ўлоўліваюць дробных водных насякомых і харчуюцца імі (спецыяльны тэрмін).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

крапіва́, ‑ы, ж.

Травяністая расліна сямейства крапіўных з тонкімі пякучымі валаскамі на сцябле і лісці. Якімка рашуча прадзіраецца праз кусты. Звальваецца з галавы шапка, штосьці пякучае, мабыць, крапіва, абпальвае твар, рукі. Курто.

•••

Глухая крапіва — травяністая меданосная расліна сямейства губакветных з дробнымі белымі кветкамі і з лісцем, як у крапівы, але без пякучых валаскоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчэ́па ж

1. (чаранок для прышчэпкі) Pfrópfreis n -(e)s, -er; Pfrópfen m -s, -;

2. (прышчэпленая расліна) gepfrópfter Baum

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

інсектыцы́д, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Атрутнае хімічнае рэчыва для знішчэння насякомых-шкоднікаў.

2. Расліна, якая мае атрутнае для насякомых рэчыва.

[Ад лац. insectum — насякомае і caedere — забіваць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кастало́м, ‑у, м.

Расліна сямейства бурачнікавых з белымі, сінімі, блакітнымі або чырвонымі кветкамі, сабранымі ў мяцёлчатыя суквецці (ужываецца ў народнай медыцыне).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касцяні́цы, ‑ніц; адз. касцяніца, ‑ы, ж.

1. Лясная травяністая ягадная расліна сямейства ружакветных.

2. зб. Ярка-чырвоныя кіслыя ягады гэтай расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беладо́нна, ‑ы, ж.

1. Шматгадовая травяністая ядавітая расліна сямейства паслёнавых з чорнымі ягадамі.

2. Лякарства з карэнняў і лісцяў гэтай расліны.

[Іт. belladonna прыгожая дама.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзівасі́л, ‑у, м.

Высокая шматгадовая травяністая расліна сямейства складанакветных з вялікімі прадаўгаватымі лістамі і дробнымі жоўтымі кветкамі; карэнне скарыстоўваецца ў медыцыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)