дра́паць¹, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак., каго-што.

Рабіць драпіны чым-н. вострым, цвёрдым на якой-н. паверхні.

Голле драпала рукі.

|| аднакр. драпану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. дра́панне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во частица указ. вот; во;

во, як трэ́ба рабі́ць — вот, как на́до де́лать;

во, яко́га со́ма злаві́ў! — во, како́го сома́ пойма́л!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паго́да ж. пого́да; (хорошее состояние атмосферы — ещё) вёдро ср.;

чака́ць каля́ мо́ра ~ды — ждать у мо́ря пого́ды;

рабі́ць ~ду — де́лать пого́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́мпа I ж. насо́с м., по́мпа

по́мпа II ж. (пышность) по́мпа;

рабі́ць што-не́будзь з ~пай — де́лать что́-л. с по́мпой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перашко́да ж., прям., перен. препя́тствие ср., поме́ха; прегра́да;

прыро́дныя ~ды — есте́ственные препя́тствия;

пераадо́льваць ~ды — преодолева́ть прегра́ды;

рабі́ць ~ды — чини́ть препя́тствия (поме́хи)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інгаля́цыя, ‑і, ж.

Лячэнне верхніх дыхальных шляхоў удыханнем лекавых рэчываў (у выглядзе пары, газаў, распыленых вадкасцей). Рабіць інгаляцыю.

[Ад лац. inhalare — удыхаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ін’ектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што.

Спец. Падвергнуць (падвяргаць) ін’екцыі, зрабіць (рабіць) каму‑н. ін’екцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кучара́віць, ‑раўлю, ‑равіш, ‑равіць; незак., каго-што.

Рабіць кучаравым. Кучаравіць валасы. □ Вецер, вецер гне калоссе, кучаравіць сенажаць... Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макетава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак.

Рабіць макет чаго‑н.; увасабляць што‑н. у макеце. Макетаваць механізаваную жывёлагадоўчую ферму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мыля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

Абл. Рабіць памылкі, памыляцца. Дзеці мардаваліся, мыляліся, некаторыя плакалі, пішучы гэтае слова. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)