карт-бла́нш

(фр. carte blanche = белы аркуш)

1) чысты бланк, падпісаны асобай, якая дае іншай асобе права запоўніць яго;

2) перан. неабмежаванае паўнамоцтва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

суспензі́ўны

(с.-лац. suspensivus)

які прыпыняе, адкладвае;

с-ае вета — права кіраўніка дзяржавы (манарха або прэзідэнта рэспублікі) адмовіць у зацвярджэнні адобранага парламентам законапраекта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

узуфру́кт

(лац. usus-fructus = здабыванне даходаў)

юр. права карыстання чужой маёмасцю і даходамі ад яе з умовай захавання яе цэласнасці і гаспадарчага прызначэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

tenancy [ˈtenənsi] n.

1. вало́данне, улада́нне (нерухомай маёмасцю);

a tenancy in common суме́снае вало́данне

2. вало́данне на права́х арэ́нды;

the tenancy of land вало́данне зямлёю;

hold a life tenancy of smth. мець пажыццёвае пра́ва вало́дання чым-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trespass​2 [ˈtrespəs] v. (on)

1. паруша́ць чужо́е пра́ва ўлада́ння;

“No trespassing” «Прахо́д забаро́нены» (надпіс)

2. злоўжыва́ць; ква́піцца;

trespass the bounds of good taste перахо́дзіць ме́жы до́брага гу́сту;

trespass on smb.’s hospitality злоўжыва́ць чыёй-н. гасці́ннасцю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

суб’е́кт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

1. У філасофіі: чалавек, які пазнае свет і супрацьстаіць яму як аб’екту пазнання.

2. Чалавек як носьбіт якіх-н. уласцівасцей (кніжн.).

3. Наогул чалавек (звычайна з адмоўнымі рысамі; разм.).

Хадзіў тут нейкі падазроны с.

4. У логіцы: прадмет суджэння.

5. У граматыцы: семантычная катэгорыя са значэннем выканаўцы дзеяння або носьбіта стану.

○

Суб’ект права — фізічная або юрыдычная асоба як носьбіт юрыдычных правоў і абавязкаў (спец.).

|| прым. суб’е́ктны, -ая, -ае (да 1, 4 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абанеме́нт м.

1. (права карыстання) Abonnement [-´mã:] n -s, -s; Ánrecht n -(e)s, -e;

тэатра́льны абанеме́нт Theáteranrecht n;

2. (бібліятэчны аддзел) Áusleihe f -, -n;

міжбібліятэ́чны абанеме́нт Férnleihe f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

«БРЫ́ТЫШ БРО́ДКАСТЫНГ КАРПАРЭ́ЙШЭН»

(British Broadcasting Corporation; Бі-Бі-Сі),

брытанская радыёвяшчальная карпарацыя. Засн. ў 1927 у Лондане; пад кантролем урада. Мае манапольнае права на радыёперадачы, з 1936 ажыццяўляе і тэлеперадачы. Займаецца выдавецкай дзейнасцю.

т. 3, с. 279

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АСЕ́ЛАСЦЬ,

1) лад жыцця, пры якім чалавек або людзі жывуць на адным месцы. Абумоўлена пэўнымі формамі гаспадаркі. З’явілася з узнікненнем рыбалоўства і матычнага земляробства ў пач. неаліту.

2) Цэнз аселасць — заканадаўча ўстаноўлены ў некаторых краінах перыяд, на працягу якога грамадзянін павінен жыць на адным месцы, каб атрымаць права ўдзелу ў выбарах прадстаўнічых органаў дзяржавы.

3) У некаторых краінах тэрыторыя, па-за якой не маюць права жыць пэўныя слаі насельніцтва (напр., нац. меншасці). У Рас. імперыі ў 1791 была вызначана тэр., па-за якой забаранялася пастаянна жыць яўрэям. Гл. Мяжа аселасці.

т. 2, с. 27

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АБРАМО́ВІЧ Аляксандр Міхайлавіч

(н. 10.4.1944, в. Забалацце Нясвіжскага р-на Мінскай вобл.),

правазнавец, дзярж. дзеяч Беларусі. Д-р юрыд. н. (1986), праф. (1990). Скончыў БДУ (1973). Працаваў у Ін-це філасофіі і права АН Беларусі. З 1988 заг. кафедры тэорыі і гісторыі дзяржавы і права БДУ. У 1991—92 чл. К-та канстытуцыйнага нагляду СССР. З 1992 старшыня Цэнтр. камісіі па выбарах нар. дэпутатаў Рэспублікі Беларусь (з 1994 — па выбарах і правядзенні рэсп. рэферэндумаў). Працы па праблемах дзярж. буд-ва і заканадаўства, узаемаадносін цэнтр. і мясц. органаў кіравання.

А.І.Абрамовіч.

т. 1, с. 37

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)