◎ Пе́стун, пестуй ’вершнік, перакладзіна над вушакамі’ (Мік.; ветк., карм., Мат. Гом.; карм., чач., ЛА, 4), пестынь ’верхняя частка асады дзвярэй’ (слаўг., Мат. Маг.). Да пестаў (гл.), прымітыўныя дзверы на бегуне (драўляныя стрыжні з суком) паварочваліся ў гнёздах, выдзяўбаных у калодках (“ступках”).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ро́тман ’старшы над плытнікамі, які падае каманды таркавым, адказны за плытагонаў і стан плытоў’ (гродз., Нар. сл.; маст., Нар. лекс.; Скарбы). З польск. rotman, часцей retman ’тс’, якія з ням. Rotte ’рад’, ’натоўп’, ’банда, шайка’, ’атрад’ і mann ’чалавек’, ’мужчына’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вышыня́

1. Узвышша, гара (БРС).

2. Прастора, якая знаходзіцца высока над зямлёй (БРС). Тое ж верх, ве́ріх, вы́шынь, вы́сішча (Слаўг.), вышы́нь (Докш.), высакі́нішча, высокі́нь (Чэр.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

баражы́раваць

(ад фр. barrage = перашкода, загарода)

патруляваць на самалётах над пэўным раёнам для аховы аб’ектаў ад авіяцыі праціўніка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каімпе́рыум

(ад ка- + лац. imperium = улада)

сумеснае панаванне некалькіх дзяржаў над чужой тэрыторыяй, якая атрымлівае асобы міжнародны статус.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

масмі́ны

[англ. mass mini(fication) = памяншэнне масы]

вобласці аслаблення гравітацыйнага поля Месяца, якія заўважаюцца над шэрагам месячных кратэраў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ро́стры

(гал. rooster = краты)

пляцоўкі, звычайна крацістыя, якія робяцца над палубай судна для шлюпак, катэраў, баркасаў і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

скір

(гр. skiiros = цвёрды)

адна з формаў рака, якая характарызуецца перавагай злучальнатканай злучальнатканкавай асновы над уласна ракавай тканкай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

смеш

(англ. smash = удар)

удар па тэніснаму мячу, што ляціць над галавой, каб прызямліць яго на полі праціўніка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

суперфі́ніш

(англ. superfinish, ад лац. super = над + англ. finish = апрацоўка)

тонкая апрацоўка паверхні дэталей брускамі з абразіўных матэрыялаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)