pożyczyć

зак.

1. komu пазычыць каму;

2. od kogo пазычыць у каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

baka

bak|a

: ~ę komu świecić — ліслівіць перад кім; падлізвацца да каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

batuta

batut|a

ж. дырыжорская палачка;

pod czyją ~ą — пад кіраўніцтвам каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

brzemię

brze|mię

н. цяжар;

być komu ~mieniem — быць цяжарам для каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zgromić

зак. вылаяць; прабраць;

zgromić kogo wzrokiem — кінуць на каго гнеўны позірк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zobojetnieć

зак. na coстаць абыякавым да чаго; страціць інтарэс да каго/чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

denuncjacja

denuncjacj|a

ж. данос;

złożyć ~ę na kogo — данесці на каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

doić

незак.

1. даіць;

2. перан. разм. цягнуць (вымантачваць) грошы з каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

droczyć się

незак. пакепліваць, паджартоўваць;

~ć się z kim — пакепліваць з каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

finisz, ~u

м. фініш;

wyprzedzić kogo na ~u — абагнаць каго на фінішы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)