га́лій

(н.-лац. gallium, ад лац. Gallia = Францыя)

хімічны элемент, рэдкі метал серабрыста-белага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гельві́н

(ад лац. helvus = бурштынава-жоўты)

мінерал класа сілікатаў жоўтага, чырвона-бурага колеру; руда берылію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідратцэлюло́за

(ад гідраты + цэлюлоза)

структурная мадыфікацыя цэлюлозы, цвёрдае рэчыва белага колеру, з якога складаецца цэлафан.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лепідалі́т

(ад гр. lepis, -idos = луска + -літ)

мінерал класа сілікатаў пераважна фіялетавага колеру, часам бясколерны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лёс​2

(ням. Löss)

асадачная горная парода светла-жоўтага колеру, на якой фарміруецца ўрадлівая глеба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ніабі́т

(ад ніобій)

мінерал класа вокісаў і гідравокісаў чорнага або буравата-чорнага колеру; руда ніобію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радахразі́т

(ад гр. rhodon = ружа + chros = колер)

мінерал класа карбанатаў белага, шэрага колеру; руда марганцу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спадуме́н

(гр. spodumenos = спапялёны)

мінерал класа сілікатаў светла-зялёнага або бледна-ружовага колеру; руда літыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сталь

(ням. Stahl)

цвёрды коўкі метал серабрыста-шэрага колеру, які з’яўляецца сплавам жалеза з вугляродам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

танталі́т

(ад тантал + -літ)

мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў чорнага, буравата-чорнага колеру; руда танталу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)