Абшывалі́ць ’абабраць, абакрасці, зрабіць хутка справу’, параўн. абшамыць (Бяльк.) да аб‑шавяліць. Параўн. другое значэнне дзеяслова шаволіць ’шукаць, рыскаць’. Гл. шаволіць, абшаволіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пане́хтуваць ’зганьбіць’ (Сл. ПЗБ). Укр. поне́хтувати ’пагрэбаваць; папсаваць, зрабіць шкоду’. Ад nechati (гл: няхай) з т укладным у выніку экспрэсіўнага характару слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыда́ць ’зрабіць’: сам собе смерць прыдаў (ТС). Улічваючы кантэкст, трэба лічыць культурным (кніжным) запазычаннем з рус. предать смерти з дыялектнай трансфармацыяй прэфікса.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Распаця́ківаць ’марудзіць, доўга разважаць услых, перш чым зрабіць што-небудзь’ (ветк., Ск. нар. мовы). Няясна; магчыма, да цяка́ць, ціка́ць ’высочваць, шукаць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

by oneself

а) адзі́н; сам

б) сам па сабе́, безь нічыёй дапамо́гі (зрабі́ць што)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дэгажэ́

(фр. dégagé)

від атакі пры фехтаванні, у час якой рапіра або шпага таго, хто атакуе, адводзіцца ад зброі праціўніка, каб зрабіць укол па найкарацейшай лініі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

надзіва́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Разм. Зрабіць які‑н. дзівацкі ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прахронаметрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Зрабіць хронаметраж. Прахронаметраваць работу агрэгата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праанатамі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Зрабіць анатаміраванне. Праанатаміраваць труп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прарыхлі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Зрабіць рыхлым; узрыхліць. Прарыхліць зямлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)