Verbum

малаво́ддзе, -я, н.

1. Нізкі ўзровень вады ў рэках, азёрах і пад.

Летняе м.

2. Недахоп вады, ападкаў, арашэння.

мала́га, -і, ДМ -ла́зе, ж.

Гатунак дэсертнага вінаграднага віна.

малагабары́тны, -ая, -ае.

Невялікіх памераў.

Малагабарытная мэбля.

|| наз. малагабары́тнасць, -і, ж.

маладасве́дчаны, -ая, -ае.

Недастаткова эрудзіраваны, падрыхтаваны ў якой-н. галіне.

У матэматыцы ён м.

|| наз. маладасве́дчанасць, -і, ж.

маладзе́нькі гл. малады.

маладзе́ц, малайца́, мн. малайцы́, -о́ў, м.

1. Статны, атлетычнага складу малады чалавек.

Бравы м.

2. у знач. вык. Ужыв. для выказвання пахвалы, адабрэння.

М., што ў час прыйшоў.

3. звычайна мн. Тое, што і малойчык (у 2 знач.; пагард.).

Эсэсаўскія малайцы рабавалі вёскі.

маладзе́цкі, -ая, -ае (разм.).

Уласцівы малайцу (у 1 знач.); удалы, хвацкі.

М. выгляд.

маладзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Станавіцца маладзейшым.

М. ад шчасця.

Насельніцтва маладзее (павялічваецца працэнт маладых).

|| зак. памаладзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

маладзёжны гл. моладзь.

маладзі́к, -а́, м.

Месяц (у 1 знач.) у першай квадры.

|| памянш.-ласк. маладзічо́к, -чка́, м.

|| прым. маладзіко́вы, -ая, -ае.

Маладзіковая нядзеля.