чысты; крыштальны, белы (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

oblać

зак.

1. абліць;

2. перан. заліць;

3. разм. абмыць (адзначыць выпіўкай);

oblać egzamin — праваліць экзамен;

oblać kogo zimną wodą — абліць каго халоднай вадой

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kuleć

kule|ć

незак. кульгаць, накульгаваць;

~ć na prawą nogę — кульгаць на правую нагу;

gospodarka ~je od roku перан. гаспадарка ўжо з год кульгае

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

grom, ~u

м. кніжн. гром;

grom gniewu перан. гром гневу;

jak grom z nego {nieba — як гром з яснага неба;

гл. piorun i grzmot

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kręty

kręt|y

1. кручаны, віты;

2. звілісты, завілісты; пакручасты;

~a rzeka — звілістая (завілістая) рака;

3. перан. нячысты, несумленны;

~e drogi — завілісты (несумленны) шлях

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wypalić

зак.

1. выпаліць;

2. (паліва) спаліць, зрасходаваць;

3. абпаліць (цэглу);

4. выкурыць;

5. стрэліць, выпаліць;

6. перан. выпаліць;

7. разм. выпаліць (у печы)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zapalny

1. мед. запаленчы;

proces zapalny — запаленчы працэс;

2. палкі, лёгкі на загаранне, які лёгка загараецца;

łatwo zapalny — палкі, лёгкаўзгаральны;

3. перан. гарачы, палкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

utarty

utart|y

1. уезджаны; пратаптаны; убіты;

droga ~a — уезджаная (пратаптаная, убітая) дарога;

2. перан. звычайны; збіты;

~y frazes — збіты (сцёрты) выраз, збітая фраза

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

plon, ~u

м.

1. ураджай; збор ураджаю; жніво;

2. перан. плён; вынікі;

obfite ~y — багатыя вынікі;

zbierać plon swej pracy — збіраць плён сваёй працы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

porwać

porwa|ć

зак.

1. схапіць, схваціць;

~ć w objęcia — схапіць ў абдымкі;

2. выкрасці;

3. перан. захапіць;

mówca ~ł słuchaczy — прамоўца захапіў слухачоў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)