секвестра́цыя, ‑і,
1. Налажэнне секвестру (у 1 знач.).
2. Утварэнне секвестру (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
секвестра́цыя, ‑і,
1. Налажэнне секвестру (у 1 знач.).
2. Утварэнне секвестру (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сідэра́льны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сідэра́цыя, ‑і,
1. Заворванне зялёнай масы бабовых раслін для павышэння ўрадлівасці глебы.
2. Арганічнае зялёнае ўгнаенне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стра́тны, ‑ая, ‑ае.
Які вядзе да страты, прыносіць страту.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стрыкту́ра, ‑ы,
[Лац. strictura.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стэно́з, ‑у,
[Ад грэч. stenos — вузкі, цесны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
субстанцыялізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца;
1. Стаць (станавіцца) субстанцыяй.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тапані́мія, ‑і,
[Ад грэч. topos — месца, мясцовасць і onyma — імя.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таракаскапі́я, ‑і,
[Ад грэч. thórakos — грудзі і ...скапія.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
то́млены, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)