гіграфі́лы, ‑аў; адз. гіграфіл, ‑а, м.

Спец. Наземныя арганізмы, прыстасаваныя да жыцця ва ўмовах павышанай вільготнасці.

[Ад грэч. hydrós — вільготны і philéō — люблю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)