Verbum

прытры́зніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Уявіць, убачыць у сне. Прытрызніўшы, што я далёка, Ты месца не знаходзіла. Хадыка.

разво́дчык, ‑а, м.

Той, хто разводзіць каго‑, што‑н. (гл. развесці ў 1, 2, 5 знач.). Разведчык маста. Разведчык пілы.

раззнаёміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго.

Разм.

1. Прывесці да зрыву знаёмства з кім‑н.

2. Перазнаёміць з усімі, многімі.

размно́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

1. Павялічыць колькасна.

2. Распладзіць, развесці (жывёлу або раслін). Размножыць каштоўную пароду коней.

раската́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.; каго-што.

Катаючы, надаць вялікую хуткасць каму‑, чаму‑н. Раскатаў санкі і пусціў з гары.

раскрытыкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго-што.

Падвергнуць рэзкай крытыцы. Раскрытыкаваць кнігу. □ Вера ўшчэнт раскрытыкавала парадкі на закружскай ферме. Асіпенка.

распатла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Раскудлаціць, растрапаць (пра валасы). І валасы навошта распатлаў? Блазенства, піжонства звычайнае. Мехаў.

распу́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вызваліць ад пута, путаў. [Сцёпка] дрыготкімі рукамі распутаў каня, узлез яму на спіну... Хомчанка.

расслаі́ць, ‑слаю, ‑слоіш, ‑слоіць; зак., каго-што.

1. Раздзяліць на слаі. Расслаіць кардон.

2. перан. Падзяліць на сацыяльныя групы, класы.

растармасі́ць, ‑машу, ‑мосіш, ‑мосіць; зак., каго-што.

Разм. Тармосячы, разбудзіць, раскатурхаць. Растармасіць соннага. // перан. Вывесці са стану вяласці, раўнадушша; расшавяліць.