◎ По́ўза ’карысць’ (Ян.). З руск. по́льза ’тс’ з зацвярдзеннем л і пераходам яго ўў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пры́ндзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; незак.

Абл. Капрызіць. — Ці ў яго што балела, ці яно так прындзілася, хто яго ведае, дзіця ж не скажа. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селенаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да селенаграфіі.

2. Спец. Які мае адносіны да Месяца, яго паверхні, да яго прыродных умоў. Селенаграфічныя каардынаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адня́цца сов., разг. (при параличе) отня́ться; безл. парализова́ть;

у яго́ адняла́ся рука́ — у него́ отняла́сь рука́; у него́ парализова́ло ру́ку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абдзялі́ць сов.

1. (лишить) обдели́ть;

а. падару́нкам — обдели́ть пода́рком;

прыро́да ~лі́ла яго́ ро́стам — приро́да обдели́ла его́ ро́стом;

2. надели́ть, одели́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жа́хнуць сов., однокр., прост. жа́хнуть, ба́хнуть, ба́цнуть

жахну́ць сов. ужасну́ть;

ду́мка аб сме́рці ~ну́ла яго́ — мысль о сме́рти ужасну́ла его́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лихора́дить несов.

1. / больно́й лихора́дит у хво́рага гара́чка, хво́рага трасе́ (кало́ціць);

меня́ (его́) лихора́дит у мяне́ (у яго́) гара́чка; (знобить) трэ́сці, калаці́ць;

к ве́черу его́ ста́ло лихора́дить пад ве́чар у яго́ пачала́ся гара́чка;

2. перен., безл. / заво́д лихора́дит на заво́дзе няўпра́ўка, гара́чка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прикова́ть сов., в разн. знач. прыкава́ць, мног. папрыко́ўваць;

прикова́ть у́зника прыкава́ць вя́зня;

страх прикова́л его́ к ме́сту страх прыкава́ў яго́ да ме́сца;

боле́знь прикова́ла его́ к посте́ли хваро́ба прыкава́ла яго́ да ло́жка;

прикова́ть к себе́ о́бщее внима́ние прыкава́ць да сябе́ агу́льную ўва́гу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kurcz, ~u

м. сутарга;

chwycił (złapał) go kurcz — у яго пачаліся сутаргі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaszumieć

зак. зашумець;

~ało mu w głowie — y яго зашумела ў галаве

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)