Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Павойнік (расліна) 6/415; 7/591
- » - прамы 7/591 (іл.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Сумах (расліна) 3/189; 10/117
- » - дубільны 10/117 (іл.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
АЖГО́Н
(Trachyspermum ammi),
аяван духмяны, індыйскі кмен, аднагадовая травяністая раслінасям. парасонавых; эфіраалейная культура. Пашырана ў Міжземнамор’і, Азіі, Паўд. Амерыцы.
Сцябло цыліндрычнае, баразнаватае, галінастае, выш. да 70—120 см. Лісце чаргаванае, да ўтварэння сцябла ў разетцы. Кветкі двухполыя, дробныя, белыя або фіялетавыя. Плады — двухсямянкі, маюць 2,5—10% эфірнага алею з тымолам (35—40%), які выкарыстоўваецца ў медыцыне, парфумернай і харч. прам-сці. Святло- і вільгацелюбівая расліна. Лепшыя глебы — чарназёмы і шэразёмы цёмнага колеру. Размнажаюць насеннем.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Pflánze
f -, -n раслі́на
◊ éine nétte ~! — іран. ну і фрукт!, ну і гусь!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гера́нь, ‑і, ж.
1. Травяністая расліна сямейства гераніевых з пахучымі лістамі, і яркімі адзіночнымі або сабранымі ў парасонікі кветкамі.
2. Народная назва пеларгоніі, якая разводзіцца ў памяшканнях як дэкаратыўная расліна. Толькі вокны дырэктарскай кватэры смяяліся: ласкава калыхаліся прыгожыя гардзіны, гарэлі кветкі руж і герані на падаконніках.Шамякін.
[Ад грэч. geranos — журавель.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фі́кус, ‑а, м.
Вечназялёная трапічная расліна сямейства тутавых. Побач з бярозамі, дубамі і букамі раслі вечназялёныя алеандры, буйныя фікусы, магноліі, лаўры, разнастайныя міртавыя дрэвы.М. Ткачоў.// Дэкаратыўная расліна з шырокімі авальнымі лістамі, якая вырошчваецца ў пакоях і аранжарэях. Ля [акон] аж пад самую столь лапушыліся фікусы.Сабаленка.
[Лац. ficus — фігавае дрэва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
меты́с, ‑а, м.
1. Жывёліна або расліна, атрыманая ў выніку метызацыі.
2. Патомак ад шлюбу людзей розных рас.
[Фр. métis.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
партула́к, ‑у, м.
Аднагадовая або шматгадовая гароднінная ці дэкаратыўная расліна сямейства партулакавых з мясістымі лістамі і далікатнымі кветачкамі.
[Лац. portulaca.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пастарна́к, ‑у, м.
Двухгадовая або шматгадовая травяністая расліна сямейства парасонавых з прыемным пахам (ужываецца як прыправа да ежы).
[Ням. Pasternak ад лац. pastinaca.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
