Verbum

лічэ́бнік, -а, мн. -і, -аў, м.

У граматыцы: часціна мовы, якая абазначае колькасць або парадак прадметаў пры іх лічэнні.

Колькасныя лічэбнікі.

Зборныя лічэбнікі.

маніпуля́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Складаны прыём, дзеянне над чым-н. пры рабоце рукамі, ручным спосабам.

2. перан. Махлярства, махінацыі, падробка.

мі́на², -ы, мн. -ы, мін, ж.

Выраз твару.

◊

Рабіць вясёлую міну пры дрэннай гульні — за знешняй бесклапотнасцю старацца схаваць сваё незадавальненне, свае непрыемнасці.

набіўны́, -а́я, -о́е.

1. Зроблены пры дапамозе набівання.

Н. матрац.

2. 3 набітым узорам.

Н. паркаль.

3. Які служыць для набівання.

Набіўная машына.

ірыга́цыя, -і, ж.

1. Штучнае абвадненне зямель.

2. Прамыванне ротавай поласці пры дапамозе ірыгатара (у 2 знач.).

|| прым. ірыгацы́йны, -ая, -ае.

І. канал.

іскры́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ры́ць; незак.

Даваць іскры пры недастаткова поўным кантакце ў электраправодцы.

Рубільнік і.

|| наз. іскрэ́нне, -я, н.

кватар’е́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ваеннаслужачы, які пры пераводзе вайсковай часці пасылаўся ўперад для падрыхтоўкі кватэр для вайскоўцаў.

|| прым. кватар’е́рскі, -ая, -ае.

ад’юта́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Афіцэр пры ваенным начальніку для выканання службовых даручэнняў або штабной работы.

|| прым. ад’юта́нцкі, -ая, -ае.

апала́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

Ачысціць ад мякіны зерне, крупы пры дапамозе апалушак.

А. ячмень.

|| незак. пала́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

астраля́бія, -і, мн. -і, -бій, ж.

Астранамічны і геадэзічны вугламерны інструмент, які выкарыстоўваўся раней для вызначэння становішча нябесных цел, пры здымцы планаў мясцовасці.