баразо́н, ‑у, м.

Штучна створанае вельмі цвёрдае крышталічнае рэчыва, якое выкарыстоўваецца пры механічнай апрацоўцы паверхні металаў, шкла і інш. і пры вырабе тэрмаўстойлівых ізалятараў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драгі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Здабыць (здабываць) пры дапамозе драгі (у 1 знач.). // Паглыбіць (паглыбляць) пры дапамозе драгі (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпячы́ся, ‑пячэцца; пр. прыпёкся, ‑пяклася, ‑пяклося; зак.

1. Прыстаць да чаго‑н. пры выпяканні. Ліст прыпёкся да хлеба.

2. Прыбавіцца ў вазе пры выпяканні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

архідыя́кан, ‑а, м.

Старшы дыякан пры мітрапаліце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшчапа́цца, ‑аецца; зак.

Пры шчапанні аддзяліцца, адкалоцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлодрукава́нне, ‑я, н.

Друкаванне пры дапамозе святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склератамі́я, ‑і, ж.

Хірургічная аперацыя пры, глаўкоме.

[Грэч. sklērós — цвёрды і tome — рэзанне, разрэз.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страбаскапі́я, ‑і, ж.

Назіранні пры дапамозе страбаскопа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэтагра́фія, ‑і, ж.

Запісванне пры дапамозе стэтографа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фурмаўшчы́к, ‑а, м.

Спец. Рабочы пры фурме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)