нако́лькі прысл.

1. (пыт.) um weviel?, inwiefrn?, inwiewit?

2. (адносн.) sowit, sofrn, sovel, insowit;

нако́лькі мне вядо́ма sovel ich weiß; sowit mir beknnt ist

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кро́іць

1. кравец. zschneiden* vt;

2. (адразаць) (хлеб) (b)schniden* vt;

3. перан. zerrißen* vt;

гэ́та мне кро́іць сэ́рца das zerrißt [bricht] mir das Herz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

odpowiedzieć

odpowie|dzieć

зак. адказаць;

~sz mi za to — ты мне за гэта адкажаш;

гл. odpowiadać

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

swędzić

swędzi|ć

незак. свярбець;

swędzić go ręka — у яго свярбіць рука;

swędzić mnie — мне свярбіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wydawać się

wyda|wać się

незак. здавацца, уяўляцца, падавацца;

~ję mi się, że ... — мне здаецца, што ...

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przejeść się

зак.

1. аб’есціся;

2. прыесціся, надакучыць;

ziemniaki mi się przejadły — бульба мне надакучыла (прыелася)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зязю́лечка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Нар.-паэт.

1. Ласк. да зязюля.

2. Разм. Ласкавы зварот да жанчыны. — Хадзі ка мне, зязюлечка, у хату. Пагаворым аб тым ды аб сім, — кажа Лявоніха. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсвяжы́ць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.

Вярнуць ранейшую сілу якіх‑н. пачуццяў, уяўленняў; аднавіць у памяці. [Дзядзька:] — Хвароба Ніны нібы прабудзіла ва мне, адсвяжыла, сабрала ў адно ўсю любоў да дзяцей, да ўсіх, вядома, не толькі нашых. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задзіві́цца, ‑дзіўлюся, ‑дзівішся, ‑дзівіцца; зак.

Разм. Пачаць дзівіцца. // Здзівіцца. Задзівіўся дужа дзед, калі пакуп[нік] пачаў адлічваць яму грошы папяровымі маркамі. Колас. Андрэй задзівіўся і сказаў: — Усе робяць. Дай, гаспадар, і мне якую работу ў рукі. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напамі́н, ‑у, м.

Разм. Тое, што і напамінак. Соня хацела адказаць таксама жартам, але Аркадзь Цімафеевіч звярнуўся да Андрэя з напамінам аб сваім даручэнні. Дуброўскі. І кожны напамін мне дораг Цяпер аб тых вялікіх днях. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)