Verbum

атрыбу́цыя, ‑і, ж.

Спец. Вызначэнне аўтара мастацкага твора, часу і месца яго стварэння.

[Фр. attribution.]

адгі́н, ‑у, м.

Разм. Месца, па якім што‑н. адагнута. Зламацца на адгіне.

казнасхо́вішча, ‑а, н.

Уст. Месца для захавання казны (у 3 знач.). Архіепіскапскае казнасховішча.

мотадро́м, ‑а, м.

Месца, прыстасаванае для спаборніцтваў па матацыклетнаму спорту і выпрабавання матацыклаў.

перапіса́цца, ‑пішуся, ‑пішашся, ‑пішацца; зак.

Разм. Запісацца ў іншы спіс, у іншае месца.

перасыпны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для перасыпкі чаго‑н. з аднаго месца ў другое.

перасячэ́нне, ‑я, н.

Месца, дзе перасякаецца, перакрыжоўваецца што‑н. Пункт перасячэння прамых ліній.

пераўладкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каго.

Уладкаваць на новае месца, на іншую пасаду.

прагі́б, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прагібаць — прагнуць.

2. Прагнутае месца.

увагну́тасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць увагнутага (у 2 знач.).

2. Увагнутае месца, угін.