прырэчны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размяшчаецца каля ракі. Прырэчны луг. Прырэчная сенажаць. ▪ Голыя галіны прырэчных кустоў хіліліся да вады, гайдаліся на ветры. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіртаванне, ‑я, н.

Спец. Увядзенне ў вінаградны сок, які знаходзіцца ў стане браджэння, спірту з мэтай павелічэння моцнасці віна і захавання ў ім цукру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

offshore [ˌɒfˈʃɔ:] adj.

1. які́ знаходзіцца на некато́рай адле́гласці ад бе́рага;

offshore islands прыбярэ́жныя астравы́

2. які́ рухаецца ад бе́рага;

an offshore wind ве́цер з бе́рага

3. econ. афшо́рны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

се́джа Месца, дзе знаходзіцца засада на ваўкоў з прынадай (Сен. Касп.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

млець дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Траціць прытомнасць ад хвалявання, перажывання.

    • М. на пахаванні.

  2. Слабнуць, дранцвець, нямець (пра часткі цела).

    • Рукі млеюць.

  3. Знаходзіцца ў стане знямогі, млосці.

    • Хлопчык млее, спаць хоча.

|| закончанае трыванне: самлець і замлець.

|| назоўнік: мленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

верхні прыметнік

  1. Які знаходзіцца, размешчаны на версе, вышэй за іншых.

    • В. слой.
    • Верхняя губа.

  2. Блізкі да вытокаў.

    • Верхняе цячэнне.

  3. Які надзяваецца зверху на што-н.

    • Верхняе адзенне.

  4. Які адносіцца да вярхоў (у 8 знач.).

    • В. рэгістр.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

вяно́зны

(лац. venosus)

які мае адносіны да вены, або знаходзіцца ў ёй (напр. в-ая кроў).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

эгі́да

(гр. aigis, -gidos = шчыт Зеўса ў старажытнагрэчаскай міфалогіі)

заступніцтва, абарона (напр. знаходзіцца пад эгідай закона).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

арбітальны, ‑ая, ‑ае.

Які ажыццяўляецца па арбіце. Арбітальны палёт. // Які рухаецца або прызначаны для руху па арбіце, які знаходзіцца на якой‑н. арбіце. Арбітальная ракета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арыштаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад арыштаваць.

2. у знач. наз. арыштаваны, ‑ага, м.; арыштаваная, ‑ай, ж. Той (тая), хто знаходзіцца пад арыштам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)