Аш
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Аш
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ачмурэлы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грыжа, ‑ы,
Хвароба, якая характарызуецца выхадам унутранага органа за межы поласці, у якой ён
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вянчаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Выконваць царкоўны абрад шлюбу.
2. Завяршаць што‑н.,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кадмій, ‑ю,
1. Хімічны элемент, серабрыста-белы метал, які
2. Жоўтая фарба розных адценняў, якая прымяняецца ў алейным жывапісе, кераміцы і інш.
[Лац. cadmium.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маларазвіты, ‑ая, ‑ае.
1. Які не дасягнуў поўнага фізічнага развіцця; недаразвіты.
2. Які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыфермскі, ‑ая, ‑ае.
Які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сотавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да сотаў; які
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сутарэнны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да сутарэння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
халестэрын, ‑у,
Арганічнае тлушчападобнае рэчыва, якое
[Ад грэч. cholē — жоўць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)