спіртаванне, ‑я, н.
Спец. Увядзенне ў вінаградны сок, які знаходзіцца ў стане браджэння, спірту з мэтай павелічэння моцнасці віна і захавання ў ім цукру.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)