ледарэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ледарэза. Ледарэзная частка маставога быка. // Звязаны з ломкай лёду, з пракладваннем шляху сярод ільдоў. Ледарэзны параход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незаціка́ўлены, ‑ая, ‑ае.

1. Які не выяўляе цікавасці, увагі да чаго‑н.

2. Не звязаны матэрыяльнымі інтарэсамі з якой‑н. справай. Незацікаўленая асоба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыётэхні́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да радыётэхнікі (у 1 знач.). Радыётэхнічныя прыстасаванні.

2. Звязаны з вывучэннем і прымяненнем радыётэхнікі. Радыётэхнічны інстытут.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіліка́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сілікатаў; звязаны з вытворчасцю сілікатаў. Сілікатны завод. Сілікатная прамысловасць. // Зроблены з сілікатаў. Сілікатная цэгла. Сілікатны клей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таксамато́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да таксаматора; звязаны з вырабам і выкарыстоўваннем таксаматораў. Таксаматорны парк, дзе Савелій загадваў майстэрняй, знаходзіўся няблізка. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмі́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэрміту ​1, звязаны з выкарыстаннем яго. Тэрмітная з варка.

•••

Тэрмітная сумесь — тое, што і тэрміт ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлорыставадаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хлорыстага вадароду, звязаны з ім. Хлорыставадародная кіслага. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе хлорыстага вадароду. Хлорыставадародная апрацоўка насення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цынго́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да цынгі; звязаны з захворваннем цынгой. Цынготнае захворванне. Цынготныя дзясны.

2. Хворы на цынгу. Цынготны хворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Мат́анька, драг. ма́тычыла, бяроз. матэ́нька, ма́тня ’адзін з саламяных снапкоў, звязаны з некалькіх (3–5) пучкоў саломы каля гузыра, якімі пакрываецца ўся страха, апрача ніжняга рада’ (Нар. сл.). Да ма́та (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сурмалі́на ’ажына, Rubus caesius L.’ (Касп.), ’дуброўка прамастаячая, Potentilla erecta (L.) Rausch.’. Гл. сербаліна; перанос назвы на дуброўку звязаны з падабенствам апошняй да ажыны, параўн. іншыя назвы: дзеравя́нка, кустарнае дзерава ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)