аста́ча, -ы, ж.

1. Тое, што асталося пасля аддзялення часткі; рэшта, рэшткі чаго-н.

2. У матэматыцы: велічыня, якая атрымліваецца пры адыманні ад дзялімага здабытку дзельніка на цэлую дзель.

Шэсць дзеліцца на два без астачы.

◊

Без астачы — цалкам, поўнасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bezdrzewny

пазбаўлены дрэў; без зеляніны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bezkwietny

паэт. бяскветкавы; без кветак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bezpaństwowiec

м. чалавек без грамадзянства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bezpretensjonalny

без прэтэнзій; скромны; сціплы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bezwyznaniowiec

м. чалавек без веравызнання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

self-raising flour [ˌselfreɪzɪŋˈflaʊə] n. це́ста, яко́е падыхо́дзіць без дражджэ́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stag party [ˈstægˌpɑ:ti] n. BrE халасця́цкая вечары́нка, вечары́нка без жанчы́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

steadily [ˈstedɪli] adv. ро́ўна, пастая́нна;

work steadily працава́ць без перабо́яў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unabridged [ˌʌnəˈbrɪdʒd] adj. по́ўны, нескаро́чаны, без купю́р (пра літаратурны твор)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)