вы́варатны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Унутраны, закрыты. Вываратнае шво. // З унутраным швом. Вываратны абутак. Вываратныя галантарэйныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аклюзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Спец. Мець здольнасць паглынаць газы, рабіць аклюзію ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акселеро́метр, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння паскарэнняў (перагрузак) у транспартных машынах, лятальных апаратах і пад.

[Ад лац. accelero — паскараю і грэч. metréō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аксідава́ны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае цёмную, нержавеючую паверхню ў выніку аксідавання. Аксідаваныя гаплікі і гафтачкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апарня́, ‑і, ж.

Спец. Памяшканне, у якім што‑н. параць з мэтай ачышчэння, размякчэння і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апафе́ма, ‑ы, ж.

Спец. Перпендыкуляр, які апушчаны з цэнтра правільнага многавугольніка на адну з яго старон.

[Ад грэч. apotithēmi — адкладваю ўбок.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрасо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Праверка ціскам трываласці і непранікальнасці труб у месцах зваркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асацыяты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да асацыяцыі (у 3 знач.). Асацыятыўны працэс. Асацыятыўная сувязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закамуфлі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Спец. Замаскіраваць шляхам афарбоўкі, якая скажае абрысы прадмета. Закамуфліраваць будынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залужы́ць, ‑лужу, ‑лужыш, ‑лужыць; зак., што.

Спец. Зрабіць лугам, ператварыць што‑н. у луг. Залужыць балота.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)