Verbum

ро́вень, роўня, м.

Разм. Тое, што і ватэрпас. Язэпу ёсць чым заняцца. Ён ровень паставіць — праверыць, ці не выдаўся які вугал вышэй за іншыя. Хадановіч.

рэве́рсія, ‑і, ж.

Спец.

1. З’яўленне ў арганізмаў прыкмет, уласцівых толькі іх далёкім продкам; атавізм.

2. Тое, што і рэверсіраванне.

3. Зварот маёмасці ранейшаму ўладальніку.

[Ад лац. reversio — зварот.]

рэ́занне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рэзаць.

•••

Аўтагеннае рэзанне — тое, што і газавае рэзанне.

Газавае рэзанне — спосаб рэзання металаў пры дапамозе полымя газавай сумесі.

са́гаўнікавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сагаўніка. // Зроблены з сагаўніку.

2. у знач. наз. са́гаўнікавыя, ‑ых. Тое, што і сагавыя (у 3 знач.).

самалюбі́васць, ‑і, ж.

Тое, што і самалюбства. [Шыковіч] не вызначаўся залішняй самалюбівасцю, але яго заўсёды абурала, калі дзе пачыналася палітыканства — гульня ў важнасць і строгасць. Шамякін.

самасе́й, ‑ю, м.

Тое, што і самасейка. Мак-самасей. □ [Сланечнік] вырас самасей вясною расштурхаў лебяду, растапырыў пад маім акном шурпатыя, са светлым павуціннем жылак лісці. Капыловіч.

саста́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Тое, што і састарэцца. Глядзіць на млынок-недарэку Млынар, што састарыцца змог, Як гэты замшэлы, гарбаты, Старанны работнік-млынок. Бялевіч.

сві́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Тое, што і світа ​³. Амелька адхіліў крысо світкі і падаў Тэклі гладышык светлага мёду. Краўчанка.

сінхрані́я, ‑і, ж.

1. Кніжн. Тое, што і сінхранізм.

2. У мовазнаўстве — суіснаванне і ўзаемазалежнасць элементаў мовы ў які‑н. перыяд яе гісторыі; проціл. дыяхранія.

сі́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

Тое, што і сіпата. Сіпка ў голасе. □ — Ва-ады... — прасіла.. [Таня], але не чула сябе: мусіць, горла сціснула сіпка. Пташнікаў.