Verbum

засядла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Прымацаваць сядло па спіну каню; асядлаць. Максім.. накіраваўся да канюшні, хутка засядлаў стаенніка. Шамякін.

заштурхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Штуршкамі запіхнуць, прымусіць увайсці, змясціцца куды‑н. Заштурхнуць бервяно пад павець.

зраўнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., каго-што.

Разм. Тое, што і зраўняць. Зраўнавалі ямкі ў печы, Дол прысыпалі пяском. Броўка.

іна́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., каго-што.

Абл. Рабіць інакшым, другім; змяняць. І па-свойму, хоць памры, Усё [цешча] іначыць. Дзяргай.

інфіцы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

пр. ад інфіцыраваць.

інфіцы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Заразіць (заражаць) інфекцыяй.

мазю́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што і без дап.

Разм. Непрыгожа, няўмела маляваць або пісаць; мазаць (у 3 знач.).

наву́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго.

Налавіць вудай, спінінгам у нейкай колькасці. Хлопцы навудзілі каля паўсотні акунёў і плотак. Чарнышэвіч.

напазыча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Пазычыць у каго‑н. або пазычыць каму‑н. у вялікай колькасці. Напазычаць грошай суседу.

напрысыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Прыслаць за некалькі прыёмаў у вялікай колькасці. Напрысылаць рабочых. Напрысылаць кніг. Напрысылаць аўтобусаў.

нашаро́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Абл. Настрашыць, напужаць. [Іван Трафімавіч:] — Вось нашарохаў гэтага прайдоху, то можа меней хоць заглядваць.. [у магазін] будзе. Дайліда.