падко́швацца (стаць слабым) schwach wrden*, versgen vi;

у яго падкасі́ліся но́гі die Bine versgten ihm den Dienst [wurden schwach]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ванітава́ць:

яго́ ваніту́е er erbrcht (sich), er übergbt sich, er bricht; erbrchen* vi, sich erbrchen*, ktzen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

vice versa

[,vaɪsəˈvɜ:rsə]

наадваро́т

I dislike him and vice versa — Я ня люблю́ яго́, і ён мяне́ ня лю́біць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

анты́чнасць

(ад лац. antiquitas = даўніна)

старажытнагрэчаскі, старажытнарымскі свет, яго культура.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нітро́н

(гр. nitron = салетра)

сінтэтычнае валакно і тканіна з яго.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Парафі́н ’воскападобнае рэчыва, якое здабываецца з нафтапрадуктаў’ (ТСБМ). З рус. парафи́н, якое з ням. Parafin ’тс’. Назва дадзена яго адкрывальнікам К. Райхенбахам (1830) з-за яго нейтральнасці адносна рэактываў. Ад лац. parum ’мала’, affinis ’роднасны’ (Фасмер, 3, 204; там жа і інш. літ-ра).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абла́савацца ’аблюбаваць сабе нешта смачнае і мець цягу да яго’ (КЭС). Гл. ласы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Wizen

m -s пшані́ца

◊ sein ~ blüht — яго́ спра́вы іду́ць до́бра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заінтрыгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак, каго-што.

Выклікаць вялікую зацікаўленасць; захапіць, зацікавіць. Відаць было, што .. [Янка] хацеў заінтрыгаваць прыяцеля і не адказваў проста на яго пытанне. Колас. Заінтрыгавала Андрэя тое, што яго так хутка выклікае Паддубны — нядаўна ж былі ў яго. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

allure

[əˈlʊr]

1.

v.t.

1) на́дзіць, ва́біць, спакуша́ць

The circus so allured him that he wished to join it — Цырк так яго́ на́дзіў, што ён хаце́ў далучы́цца да яго́

2) захапля́ць, прыця́гваць, ачаро́ўваць

2.

v.i.

быць чаро́ўным, пана́дным

3.

n.

пана́днасьць, прына́днасьць, спаку́са f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)