Verbum

адбрыка́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., ад каго-чаго (разм.).

1. Брыкаючыся, адбіцца ад каго-, чаго-н., аддаліць ад сябе.

2. перан. Пазбавіцца ад чаго-н. непажаданага (разм.).

А. ад даручэння.

|| незак. адбры́квацца, -аюся, -аешся, -аецца.

навырабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., чаго.

1. Зрабіць, вырабіць што-н. у вялікай колькасці.

Н. цацак.

2. Апрацаваць дубленнем многа чаго-н.

Н. шкур.

3. Насваволіць, нагарэзнічаць (разм.).

Чаго толькі не навыраблялі дзеці ў хаце.

прынале́жны, -ая, -ае.

1. Які належыць да чаго-н., уваходзіць у склад чаго-н.

Быць прыналежным да арганізацыі.

2. У граматыцы: які выражае прыналежнасць да каго-, чаго-н.

П. займеннік (мой, твой, іхні і пад.).

става́ць, стае́; безас.; незак., чаго.

1. Хапаць чаго-н. для каго-, чаго-н.

На ўсё гэта не стае ні сіл, ні часу.

2. Мець магчымасці, сілы, здольнасці рабіць што-н.

Не ставала рашучасці сказаць праўду.

ама́ль, прысл.

Без нечага, мала чаго не хапае да чаго-н., каля, блізка, прыблізна.

Ён а. дарослы.

Працавалі а. цэлы дзень.

укрышы́ць, -ышу́, -ы́шыш, -ы́шыць; -ы́шаны; зак., што і чаго ў што.

Накрышыць чаго-н. у што-н.

У. цыбулі ў салату.

сверб, -у, м.

1. Адчуванне казытлівага нервовага раздражнення скуры.

2. перан. Нецярплівае жаданне чаго-н., імкненне да чаго-н.

Пісьменніцкі с.