абагуленасць, ‑і, ж.

Якасць, уласцівасць абагуленага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

датклівасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць датклівага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дурнаватасць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць дурнаватага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыспрапарцыянальнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дыспрапарцыянальнага; непрапарцыянальнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфектыўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дэфектыўнага; ненармальнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безбярэжнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць безбярэжнага; бязмежнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безгрунтоўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць безгрунтоўнага; неабгрунтаванасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беззаконнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць беззаконнага; беззаконне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беззапаветнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць беззапаветнага; самаадданасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бессвядомасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бессвядомага; несвядомасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)