слу́хаць несов.

1. в разн. знач. слу́шать;

с. ра́дыё — слу́шать ра́дио;

с. спра́ву ў судзе́ — слу́шать де́ло в суде́;

с. курс вышэ́йшай матэма́тыкі — слу́шать курс вы́сшей матема́тики;

2. (каго) слу́шать, слу́шаться, повинова́ться (кому), подчиня́ться (кому);

с. наста́ўніка — слу́шать (слу́шаться) учи́теля; повинова́ться (подчиня́ться) учи́телю;

слу́хаю! — слу́шаю!;

нялю́ба — не слу́хай, а лгаць не перашкаджа́йпосл. нелю́бо — не слу́шай, а врать не меша́й;

людзе́й слу́хай, а свой ро́зум майпосл. люде́й слу́шай, а свой ум име́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

submit [səbˈmɪt] v.

1. (to) падпарадко́ўвацца, стаць пако́рным;

submit to discipline падпарадко́ўвацца дысцыплі́не

2. падава́ць на разгля́д;

submit an essay to one’s teacher адда́ць эсэ́ на праве́рку свайму́ наста́ўніку

3. law or fml прапано́ўваць (свой пункт гледжання);

We submit that the charge is not proved. Мы заяўляем, што абвінавачанне не даказана.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Dulce est desipere in loco

Прыемна ў свой час падурэць.

Приятно в своё время подурачиться.

бел. Жарт месца мае. На ўсё свой час.

рус. Иногда и безумство приятно. Делу время и потехе час. Всему своё время. Всё хорошо в своё время. Кончил дело, гуляй смело.

фр. Il у a temps pour tout (Всему своё время).

англ. A little nonsense now and then is relished by the wisest men (Даже мудрейшим иногда надо немного ерунды).

нем. Erst die Arbeit, dann das Vergnügen/Spiel (Сначала труд, затем удовольствие/игра).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

odbijać

незак.

1. адбіваць;

2. адлюстроўваць, адбіваць;

3. палігр. аддрукоўваць;

4. навіг. адчальваць;

odbijać na kim swój gniew — зрываць на кім свой гнеў;

гл. odbić

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

miarka

miark|a

ж. мерка;

mierzyć innych swoją ~ą — мераць іншых на свой аршын; меркаваць (думаць) пра іншых па сабе;

przebrała się ~a — перабралася мерка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перабе́гчы сов.

1. в разн. знач. перебежа́ть;

п. ву́ліцу — перебежа́ть у́лицу;

п. ў ла́гер праці́ўніка — перебежа́ть в ла́герь проти́вника;

2. пробежа́ть ми́мо;

аве́чкі ~глі свой дворо́вцы пробежа́ли ми́мо своего́ двора́;

п. даро́гу — перебежа́ть доро́гу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бескане́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не мае пачатку і канца (у прасторы і часе). Час і прастора бесканечныя.

2. Празмерна доўгі, шырокі, глыбокі, працяглы і пад. Зноў сярод ніў бесканечных, шырокіх Іду, як калісь, у задуме цяпер я. Танк. Лес адвечны бесканечны Цягне, цягне гоман свой. Купала.

•••

Бесканечны дзесятковы дроб гл. дроб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дакара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Папракаць, выказваючы нездавальненне кім‑, чым‑н. Дакараць свой лёс. □ [Міхась] зноў і зноў дакараў у думках сястру, а заадно і Толю, што яны згадзіліся пусціцца ў такую далёкую і небяспечную дарогу. Якімовіч. Хлопец моцна дакараў сябе за тое, што не сказаў тады Ніне ніводнага разумнага слова. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абла́зіць 1, ‑лажу, ‑лазіш, ‑лазіць; зак., што.

Разм. Абхадзіць, абгледзець, пабыць усюды, шукаючы каго‑н., што‑н. Мы пройдзем лес, Аблазім горы, Мы вывучым свой родны край. Астрэйка. Хлопцы аблазілі тры паверхі, пакуль знайшлі незанятую аўдыторыю, завалілі дзверы сталамі і ўзяліся за задачу. Кудравец.

абла́зіць 2, ‑лажу, ‑лазіш, ‑лазіць.

Незак. да аблезці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяло́к, ‑лка, м.

Чалавек, які лоўка вядзе свае справы (пераважна камерцыйныя), не грэбуючы ніякімі сродкамі для дасягнення мэты. Біржавы дзялок. □ — Вабейка — дзялок, ён умее выкручвацца, праўдамі і няпраўдамі прыбраць да рук, што дрэнна ляжыць. Хадкевіч. [Грэйнім] еў свой хлеб, меў уласны прыбытак, меў справы са слуцкімі купцамі, ён лічыўся не абы-якім дзялком... Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)