Verbum

неправамо́цны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які не мае права рабіць што‑н., які не надзелены паўнамоцтвамі. Неправамоцны дэлегат.

пабуджа́льны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які выклікае жаданне рабіць што‑н.; які прымушае да чаго‑н. Пабуджальныя прычыны.

пе́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Рабіць пеністым, узнімаць пену на паверхні чаго‑н. Вецер пеніў хвалі.

рэйдава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак.

Зрабіць (рабіць) рэйд ​² (у 1 знач.). Рэйдаваць з атрадам.

самамаса́ж, ‑у, м.

Расціранне, размінанне самім свайго цела з лячэбнымі або касметычнымі мэтамі. Прыёмы самамасажу. Рабіць самамасаж.

самату́жнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Займацца саматужным промыслам.

2. перан. Рабіць што‑н. неарганізавана, прымітыўным спосабам.

свато́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Уласцівы свату. Рыгорка пачаў рабіць сватоўскія залёты да Варынага бацькі Пракопа Герасімовіча. Дуброўскі.

скіцы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што і без дап.

Спец. Зрабіць (рабіць) эцюд, эскіз, накід.

[Ням. skizzieren ад грэч. schedios — наскора зроблены.]

слаі́ць, слаю, слаіш, слаіць; незак., што.

Разм. Рабіць слаі з чаго‑н.; класці, складваць слаямі. Слаіць цеста.

сублімава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак. і незак.

Спец.

1. што. Зрабіць (рабіць) сублімацыю.

2. Прайсці (праходзіць) сублімацыю.