Культ ’рэлігійнае служэнне бажаству’ (ТСБМ). Запазычана праз рускую мову. У рускай мове з XIX ст. Крыніца запазычання французская або нямецкая мова. Параўн. адпаведна culte, Kult (Шанскі, 2, 8, 440).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ВЕ́ДЫ,

народ, карэннае насельніцтва Шры-Ланкі (пераважна ўсх. правінцый). Каля 1 тыс. чал. (1987). Належаць да ведоіднай расы. Мова індаіранскай групы. Сярод вернікаў пераважаюць будысты і індуісты.

т. 4, с. 57

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Gothic

[ˈgɑ:Өɪk]

1.

n.

1) го́тыка f., гаты́чны стыль

2) го́цкая мо́ва

3) gothic — гаты́чны шрыфт

2.

adj.

1) гаты́чны (стыль, архітэкту́ра)

2) го́цкі (мо́ва, культу́ра)

3) нецывілізава́ны, прыміты́ўны, ба́рбарскі

4) Obsol. герма́нскі, тэўто́нскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

profanity

[prəˈfænəti]

n., pl. -ties

1) непрысто́йная брыдка́я мо́ва, ла́янка f.

2) блюзьне́рства, богазьневажа́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Anglo-French

[,æŋgloʊˈfrentʃ]

1.

adj.

а́нгла-францу́скі

2.

n.

францу́ская мо́ва, ужыва́ная ў сярэдняве́чнай Анге́льшчыне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

flowery

[ˈflaʊri]

adj.

1) усы́паны кве́ткамі

2) квяці́сты (стыль, мо́ва)

3) квяці́сты, у кве́ткі (ткані́на)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Spráche

f -, -n

1) мо́ва

die álten ~en — старажы́тныя мо́вы

éine zéitgenössische ~ — суча́сная мо́ва

er kann éinige ~en — ён ве́дае не́калькі моў

2) мо́ва, стыль

die ~ des täglichen Úmgangs — мо́ва штодзённага ўжы́тку, размо́ўная [гутарко́вая] мо́ва

die Angst (be)náhm [ráubte, verschlúg] ihm die ~ — ад стра́ху ён не мог вы́мавіць ні сло́ва

mit der ~ nicht heráuswollen* — не жада́ць гавары́ць, не асме́львацца гавары́ць

heráus mit der ~! — ну дык гавард(це) ж!

mit der ~ heráusrücken [heráuskommen*] — прызна́цца ў чым-н.; загавары́ць

álles kam zur ~ — гавары́лі [размаўля́лі] аб усі́м

◊ er schweigt in síeben ~n — ≅ ён бы́ццам вады́ ў рот набра́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ábhängig

a

1) зале́жны

~e Réde — уско́сная мо́ва

~er Fall — уско́сны склон

2) пака́ты, нахі́лены

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гло́са

(лац. glossa, ад гр. glossa = мова, гаворка)

тлумачэнне незразумелага слова або выразу, якое даецца на палях або ў самім тэксце старажытных помнікаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

лінгвагеагра́фія

(ад лац. lingua = мова + геаграфія)

раздзел дыялекталогіі, які вывучае тэрытарыяльнае распаўсюджванне тых элементаў мовы, якімі дыялекты гэтай мовы адрозніваюцца адзін ад другога.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)