spoglądać

незак. паглядаць; глядзець; пазіраць;

spoglądać na kogo z góry перан. пазіраць на каго зверху;

spoglądać po sobie — паглядаць адно на аднаго; пераглядацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trąbić

trąbi|ć

незак.

1. трубіць;

2. сігналіць;

3. разм., перан. трубіць; крычаць;

wszystkie gazety o tym ~ą — пра гэта трубяць усе газеты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

łechtać

łechta|ć

незак.

1. казытаць; лашчыць;

2. перан. лесціць; казытаць;

to ~ło jego miłość własną — гэта лесціла яго самалюбству (казытала яго самалюбства)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mierzyć się

незак. мерацца;

mierzyć się zkim перан. мерацца з кім (у якой-небудзь справе); спаборнічаць;

mierzyć się wzrokiem — мераць адно аднаго позіркамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kapać

kap|ać

незак.

1. капаць; крапаць;

~ie z kranu woda — з крана капае вада;

~ie — капае дождж; імжыць;

2. разм. перан. цадзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kat

м.

1. кат;

2. перан. кат; звер;

stoi jak kat nad dobrą duszą — стаіць над душой;

co u ~a! — што за д’ябал!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kieł

м.

1. ікол;

kieł słonia (mamuta) — бівень слана (маманта);

szczerzyć kły — шчэрыць зубы;

wziąć na kieł перан. занаравіцца, занатурыцца;

2. разм. парастак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wydrwić

зак.

1. высмеяць; абсмяяць; падняць на смех;

2. перан. вымантачыць; выдурыць; выцыганіць;

wydrwić podstępnie co od kogo — вымантачыць хітрасцю (што ад каго)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozerwać

rozerw|ać

зак.

1. разарваць, разадраць;

2. перан. забавіць; заняць;

~ij go, niech się nie nudzi — займі (забаў) яго, каб не нудзіўся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

prawy

praw|y

1. правы;

~y brzeg — правы бераг;

2. перан. сумленны, адкрыты, шчыры; высакародны;

3. законны; легальны;

~a ręka — правая рука, памочнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)