ля́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.
1. Дзіцячая цацка ў выглядзе фігуркі чалавека, а таксама макет фігуры чалавека ці жывёлы для тэатральных прадстаўленняў.
2. Пра каго-, што-н. вельмі прыгожае, прывабнае (разм.).
|| памянш. ля́лечка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. ля́лечны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ляля́к, леляка́, мн. лелякі́; леляко́ў, м.
Начная насякомаедная птушка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лямантава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.
Моцна і працягла крычаць; нястрымна плакаць.
|| наз. лямантава́нне, -я, н. і ля́мант, -у, М -нце, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ля́мец, -мцу, м.
Тоўсты, шчыльны матэрыял, звалены з шэрсці, воўны.
Падшыць валёнкі лямцам.
|| прым. ля́мцавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ляме́ш, лемяша́, мн. лемяшы́, лемяшо́ў, м.
Частка плуга, якая падразае пласт зямлі знізу і адвальвае яго.
|| прым. ляме́шны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ля́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.
Шырокі рэмень са скуры ці моцнай тканіны, які перакідваецца цераз плячо пры перацягванні, пераносцы грузу і інш.
Адвязаць лямкі.
◊
Цягнуць лямку (разм.) — займацца цяжкай аднастайнай працай, справай.
|| памянш. ля́мачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. ля́мачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ля́мпа, -ы, мн. -ы, лямп і -аў, ж.
Прыбор для штучнага асвятлення або награвання.
Настольная л.
Газавая л.
Паяльная л.
|| памянш. ля́мпачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.
|| прым. ля́мпавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ля́мчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; незак., што.
Збіваць у лямец, рабіць лямцам.
Л. воўну.
|| зак. зля́мчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны.
|| звар. ля́мчыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ляні́вец, -ні́ўца, мн. -ні́ўцы, -ні́ўцаў, м.
Паўднёваамерыканская млекакормячая жывёліна, якая жыве на дрэвах і марудна рухаецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ляні́вы, -ая, -ае.
1. Схільны да ляноты, які ўхіляецца ад працы.
Л. хлопец.
2. Вялы, павольны.
Лянівая паходка.
|| наз. ляні́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)