Verbum

пратэі́ды, ‑аў; адз. пратэід, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Складаныя бялкі — злучэнне простых бялкоў з небялковым рэчывам.

[Ад грэч. prōtos — першы і eidos — від.]

прая́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаецца, служыць для праяўлення адбіткаў на плёнцы, пласцінцы. Праявачная машына. Праявачныя прыборы.

прыблі́жанасць ​¹, ‑і, ж.

Стан прыбліжанага ​¹.

прыблі́жанасць ​², ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць прыбліжанага ​². Прыбліжанасць вылічэння.

прыва́рванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. прыварваць — прыварыць (у 2 знач.) і знач. дзеясл. прыварвацца — прыварыцца.

прыкача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Спец. Ушчыльніць (катком) паверхневы слой чаго‑н. Прыкачаць поле перад сяўбой.

прырасці́ць, ‑рашчу, ‑росціш, ‑росціць; зак., што.

1. Даць магчымасць прырасці, прыжыцца. Прырасціць галінку.

2. Спец. Далучыць нарошчваючы.

прэцэ́сія, ‑і, ж.

Спец. Рух восі ўласнага вярчэння цвёрдага цела, пры якім яна апісвае кругавую канічную паверхню.

[Лац. praecessio.]

псамафі́лы, ‑аў; адз. псамафіл, ‑а, м.

Спец. Жывёліны, якія жывуць у пясках (напрыклад, пясчаная блыха, яшчаркі, тушканчыкі).

[Ад грэч. psámmos — пясок і philéō — люблю.]

разбаві́цель, ‑ю, м.

Спец. Вадкасць, якая ўводзіцца ў састаў лаку або фарбы, каб атрымаць раствор пэўнай канцэнтрацыі.

разнапо́лы, ‑ая, ‑ае.

1. толькі мн. Рознага полу, неаднолькавыя па полу.

2. Спец. Які мае раздзельнаполыя кветкі.