Verbum

налі́чваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. налічыць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Утрымліваць, змяшчаць у сабе нейкую колькасць каго-, чаго-н.

Атрад налічваў трыста чалавек.

наце́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; зак., кім-чым, з каго-чаго і без дап.

1. Зведаць задавальненне; парадавацца, пацешыцца ўволю.

Не нацешыцца з дачкі.

2. Зведаць асалоду ўзаемнага кахання.

пабуджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго (што) да чаго і з інф. (кніжн.).

Выклікаць жаданне рабіць што-н.; прымушаць да чаго-н.

П. да высакародных паводзін.

П. дзейнічаць.

павыво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што.

Вывесці ўсіх, многіх або ўсё, многае.

П. коней.

П. плямы.

П. птушанят.

П. клапоў і прусакоў.

П. са складу прэзідыума.

павыціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Выцерці ўсіх, многіх або ўсё, многае.

П. спацелыя твары.

2. што. Вышмуляць што-н. у многіх месцах.

П. локці.

пагрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; -э́ты; зак., каго-што.

Грэць некаторы час.

П. рукі каля печы.

◊

Пагрэць (нагрэць) рукі — нажыцца за чый-н. кошт.

|| звар. пагрэ́цца, -э́юся, -э́ешся, -э́ецца.

падбрэ́хваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

1. Суправаджаць што-н. брэхам, брахаць час ад часу.

2. перан., каму. Нагаворваць, даносіць на каго-н. (пагард.).

|| наз. падбрэ́хванне, -я, н.

падмыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. падмыць.

2. безас., каго (што). Пра моцнае жаданне, намер зрабіць што-н. (разм.).

Мяне так і падмывала (безас.) паведаміць пра гэта.

падпісны́, -а́я, -о́е.

Які атрымліваецца па падпісцы, падпісчыкамі.

Падпісныя выданні.

○

Падпісны ліст — ліст для збору грошай на карысць каго-, чаго-н., на якім удзельнікі збору ставяць свае подпісы.

пакары́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Той, хто пакарыў або пакарае каго-, што-н.

Пакарыцелі вяршыні.

Чалавек — п. космасу.

|| ж. пакары́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.