Verbum

паясні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; -нёны; зак., што.

Зрабіць больш ясным, зразумелым, растлумачыць.

П. думку.

|| незак. паясня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. паясне́нне, -я, н.; прым. паясня́льны, -ая, -ае.

П. тэкст.

перае́мнік, -а, мн. -і, -аў, м. (кніжн.).

Чый-н. прадаўжальнік; той, хто заняў чыё-н. месца.

Падрыхтаваць сабе пераемніка.

Пераемнікі Францыска Скарыны.

|| ж. перае́мніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. перае́мніцкі, -ая, -ае.

перфара́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Апарат для запісу інфармацыі на перфастужках і перфакартах.

Электрамагнітны п.

2. Машына для бурэння горных парод.

|| прым. перфара́тарны, -ая, -ае і перфарацы́йны, -ая, -ае.

пі́ва, -а, н.

Слабаалкагольны пеністы напітак з ячменнага соладу і хмелю.

Піва не зварыш з кім-н. (перан.: цяжка дагаварыцца; разм.).

|| памянш. піўцо́, -а́, н. (разм.).

|| прым. піўны́, -а́я, -о́е.

Піўная бочка.

азеляні́ць, азеляню́, азяле́ніш, азяле́ніць; азелянёны; зак., што.

Пасадзіць дрэвы, кусты і пад. (там, дзе няма расліннасці).

А. вуліцы горада.

|| незак. азеляня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. азеляне́нне, -я, н.; прым. азеляня́льны, -ая, -ае.

ако́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Земляное ўмацаванне ў выглядзе выкапанага рова з насыпам, якое прыкрывае ад куль і асколкаў; траншэя.

Страляць з акопаў.

|| прым. ако́пны, -ая, -ае.

Акопная вайна (пазіцыйная; разм.).

акушэ́рства, -а, н.

1. Раздзел медыцыны, прысвечаны пытанням прафесійнай дапамогі пры цяжарнасці, родах і ў пасляродавы перыяд.

Лекцыі па акушэрстве.

2. Дзейнасць акушэра, акушэркі, аказанне дапамогі пры родах.

|| прым. акушэ́рскі, -ая, -ае.

алего́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Іншасказальнасць, выказванне адцягненага паняцця пры дапамозе канкрэтнага мастацкага вобраза.

Гаварыць алегорыямі (няясна, з малазразумелымі намёкамі на што-н.).

|| прым. алегары́чны, -ая, -ае; наз. алегары́чнасць, -і, ж.

аліга́рхія, -і, ж.

1. У старажытнасці і ў Сярэднія вякі: дзяржава, заснаваная на панаванні арыстакратычных вярхоў.

2. Эканамічнае і палітычнае панаванне невялікай групы прадстаўнікоў манапалістычнага капіталу.

Фінансавая а.

|| прым. алігархі́чны, -ая, -ае.

ампі́р, -у, м.

Мастацкі (галоўным чынам у архітэктуры) стыль, які ўзнік у Францыі ў канцы 18 — пачатку 19 ст., заснаваны на імітацыі антычных узораў.

Будынак у стылі а.

|| прым. ампі́рны, -ая, -ае.