Wéizen

m -s пшані́ца

◊ sein ~ blüht — яго́ спра́вы іду́ць до́бра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

заінтрыгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак, каго-што.

Выклікаць вялікую зацікаўленасць; захапіць, зацікавіць. Відаць было, што .. [Янка] хацеў заінтрыгаваць прыяцеля і не адказваў проста на яго пытанне. Колас. Заінтрыгавала Андрэя тое, што яго так хутка выклікае Паддубны — нядаўна ж былі ў яго. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

allure

[əˈlʊr]

1.

v.t.

1) на́дзіць, ва́біць, спакуша́ць

The circus so allured him that he wished to join it — Цырк так яго́ на́дзіў, што ён хаце́ў далучы́цца да яго́

2) захапля́ць, прыця́гваць, ачаро́ўваць

2.

v.i.

быць чаро́ўным, пана́дным

3.

n.

пана́днасьць, прына́днасьць, спаку́са f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

◎ По́ўза ’карысць’ (Ян.). З руск. по́льза ’тс’ з зацвярдзеннем л і пераходам яго ўў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пры́ндзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; незак.

Абл. Капрызіць. — Ці ў яго што балела, ці яно так прындзілася, хто яго ведае, дзіця ж не скажа. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селенаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да селенаграфіі.

2. Спец. Які мае адносіны да Месяца, яго паверхні, да яго прыродных умоў. Селенаграфічныя каардынаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адня́цца сов., разг. (при параличе) отня́ться; безл. парализова́ть;

у яго́ адняла́ся рука́ — у него́ отняла́сь рука́; у него́ парализова́ло ру́ку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

абдзялі́ць сов.

1. (лишить) обдели́ть;

а. падару́нкам — обдели́ть пода́рком;

прыро́да ~лі́ла яго́ ро́стам — приро́да обдели́ла его́ ро́стом;

2. надели́ть, одели́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

жа́хнуць сов., однокр., прост. жа́хнуть, ба́хнуть, ба́цнуть

жахну́ць сов. ужасну́ть;

ду́мка аб сме́рці ~ну́ла яго́ — мысль о сме́рти ужасну́ла его́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

лихора́дить несов.

1. / больно́й лихора́дит у хво́рага гара́чка, хво́рага трасе́ (кало́ціць);

меня́ (его́) лихора́дит у мяне́ (у яго́) гара́чка; (знобить) трэ́сці, калаці́ць;

к ве́черу его́ ста́ло лихора́дить пад ве́чар у яго́ пачала́ся гара́чка;

2. перен., безл. / заво́д лихора́дит на заво́дзе няўпра́ўка, гара́чка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)