Verbum

зду́шаны, -ая, -ае.

Пра голас, гукі і пад.: прыглушаны, аслаблены.

З. плач.

|| наз. зду́шанасць, -і, ж.

зімаўсто́йлівы, -ая, -ае.

Здольны пераносіць зімовыя халады (пра расліны).

Зімаўстойлівыя гатункі сліў.

|| наз. зімаўсто́йлівасць, -і, ж.

знясі́лены, -ая, -ае.

Крайне стомлены, абяссілены, які сведчыць пра знясіленне.

З. арганізм.

|| наз. знясі́ленасць, -і, ж.

зо́лкі, -ая, -ае.

Сыры, пранізліва халодны (пра надвор’е, вецер, дождж).

З. вецер.

|| наз. зо́лкасць, -і, ж.

паабва́львацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.

Абваліцца — пра ўсё, многае.

Берагі ямы паабвальваліся.

паабвіса́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Абвіснуць — пра ўсё, многае.

Галіны вярбы паабвісалі.

паадмярза́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Адмерзнуць — пра многае.

У хлапцоў вушы паадмярзалі.

паджы́лкі, -лак (разм.).

Каленнае сухажылле.

П. трасуцца ў каго-н. (пра стан моцнага страху, спалоху; разм.).

пазажыва́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; зак.

Зажыць, загаіцца — пра ўсё, многае.

Раны пазажывалі.

пазле́пліваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца; зак.

Зляпіцца — пра ўсё, многае.

Лісты кнігі пазлепліваліся.