вы́чарпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Чэрпаючы, выбраць усё, да канца. Вычарпаць ваду з вядра.

2. перан. Поўнасцю патраціць, зрасходаваць. Вычарпаць запасы, сілы.

3. перан. Выканаць, давесці да канца. Вычарпаць праграму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lap​2 [læp] v.

1. (against) плёскацца (пра хвалі)

2. піць (звычайна пра жывёліну)

3. sport апярэ́дзіць на круг

lap up [ˌlæpˈʌp] phr. v. infml пра́гна піць (таксама перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

trigger​1 [ˈtrɪgə] n.

1. куро́к;

pull the trigger спусці́ць куро́к; прыве́сці ў дзе́янне (перан.)

2. штуршо́к, пачатко́вы і́мпульс

♦

quick on the trigger імпульсі́ўны, ху́ткі на спра́ву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

paralyse [ˈpærəlaɪz] v. BrE паралізава́ць (таксама перан.);

She was paralysed by illness. Яна была паралізавана ў выніку хваробы;

The town is paralysed by the strike. Горад паралізаваны забастоўкай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

picture​1 [ˈpɪktʃə] n.

1. карці́на, малю́нак; ілюстра́цыя (таксама перан.)

2. фатагра́фія;

They showed us their wedding picture. Яны паказалі нам сваю вясельную фатаграфію.

3. увасабле́нне

4. фільм

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

devour [dɪˈvaʊə] v.

1. жэ́рці, пра́гна е́сці

2. праглына́ць, паглына́ць (перан.);

He devoured the novel. Ён праглынуў раман.

3. знішча́ць;

The fire devoured the forest. Агонь знішчыў лес.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dive​2 [daɪv] v. ныра́ць; зніка́ць (таксама перан.);

Тhe animal dived into its hole. Звярок шмыгнуў у нару;

He dived into his pocket. Ён сунуў руку ў кішэнь.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

aground [əˈgraʊnd] adj., adv. на ме́лі; на мель;

be aground сядзе́ць на ме́лі (таксама перан.);

run aground се́сці на мель;

The ship ran aground. Карабель сеў на мель.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

assail [əˈseɪl] v. fml

1. атакава́ць, напада́ць (таксама перан.); рэ́зка крытыкава́ць

2. апано́ўваць, ахапля́ць (пра страх, сумненні і да т.п.);

He was assailed by fear. Яго апанаваў страх.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ата́ка

(фр. attaque)

1) імклівы напад войск на пазіцыі праціўніка (напр. танкавая а );

2) перан. рэзкае абвастрэнне хваробы;

3) перан. хуткае і рашучае наступленне (у спрэчцы, гульні і інш ).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)