Verbum

навесялі́цца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Разм. Павесяліцца многа, уволю. Калі [Акіліна] аддавала дачку, дык і наплакалася і навесялілася за многія гады. Вітка.

навыпіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Выпілаваць, выразаць значную колькасць чаго‑н. Навыпілоўваць дзірак. // Вырабіць пілою многа чаго‑н. Навыпілоўваць рамак.

наго́йсацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Уволю, многа пагойсаць; набегацца. Дзеці, нагойсаўшыся і намёрзшыся за дзень на вуліцы, ужо спалі. Сабаленка.

нападго́ртваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Падгарнуць, падграбці ў якое‑н. месца многа чаго‑н. Нападгортваць жару. Нападгортваць сена да стога.

панадава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце, ‑даюць; зак., чаго і без дап.

Разм. Даць каму‑н. многа чаго‑н. Панадаваць падарункаў.

панаскраба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

1. Наскрэбці чаго‑н. у розных месцах.

2. Скрабучы, начысціць многа чаго‑н. Панаскрабаць бульбы.

панато́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Натаптаць, наслядзіць у многіх месцах.

2. чаго. Натаптаць многа чаго‑н. Панатоптваць сена ў мяхі.

папатачы́ць, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што і чаго.

Разм. Тачыць доўга, неаднаразова (на станку і пад.); натачыць многа (дэталей і пад.).

папражына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Пражаць у многіх месцах; прагнаць многа чаго‑н. Жанчыны сярпамі папражыналі ў збажыне прагалы. Сабаленка.

піто́к, ‑тка, м.

Разм. Чалавек, які любіць і можа выпіць многа спіртных напіткаў. [Галя:] — Вы ж ведаеце, які з мяне піток. Сабаленка.