плёс, ‑а, м.

Шырокі ціхі ўчастак ракі паміж перакатамі або астравамі. Антось прапанаваў схадзіць на той плёс, дзе вясной добра браліся акуні. Ляўданскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угарэ́цца, ‑рыцца; зак.

Пачаць добра гарэць, разгарэцца. Лабановіч сеў супраць дзверцаў печы. Дровы ўгарэліся і весела патрэсквалі. Ад агню ішло лагоднае цяпло. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падцэ́ліць

1. разм (добра трапіць у цэль) trffen* vt;

падцэ́ліць у галаву́ [лоб] den Kopf [die Stirn] trffen*;

2. перан (падлавіць момант) bpassen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

убялі́ць

1. (добра выбеліць) sehr gut wißen, blichen vt;

2. (пакрыць белым) mit Weiß bedcken;

3. (запэцкаць белым) mit Weiß beschmeren [verschmeren]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

эўкарыёты

(ад гр. eu = добра + karyon = ядро)

арганізмы, якія ўтрымліваюць у сваіх клетках марфалагічна аформленае ядро (адна- і мнагаклетачныя раслінныя і жывёльныя арганізмы і грыбы); параўн. пракарыёты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Накалтані́ць ’убіць, удзяўбці’: трэба яму добра накалтаніць у голаду. Запіс Грынавяцкене, якая лічыць слова балтызмам, суадносным з літ. į‑kálti ’тс’ (Lietuvių kalbotyros klausimai, XXII, 188); хутчэй мясцовае ўтварэнне на базе літ. kalti ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

расса́ Густыя зараснікі розных водных траў тыпу рагалісніку Ceratophyllum demersum L., урэчніку Potamogeton natans L. і інш., якія добра ядуць рыбы, вадаплаўныя птушкі і іншыя жывёлы (Віц. Кузн. Касп.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

глядзе́цца несов. смотре́ться, гляде́ться;

г. ў люстэ́рка — смотре́ться (гляде́ться) в зе́ркальце;

спекта́кль до́бра глядзі́цца — спекта́кль хорошо́ смо́трится;

аж глядзі́цца — блести́т как зе́ркало

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праяві́цца сов., в разн. знач. прояви́ться;

у яго́і́ліся музыка́льныя здо́льнасці — у него́ прояви́лись музыка́льные спосо́бности;

зды́мак до́браі́ўся — сни́мок хорошо́ прояви́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

appreciate [əˈpri:ʃieɪt] v.

1. (высо́ка) цані́ць, аддава́ць нале́жнае;

We appreciate your help. Мы высока цэнім вашу дапамогу.

2. до́бра разбіра́цца, разуме́ць, быць зна́ўцам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)