unbecoming

[,ʌnbɪˈkʌmɪŋ]

adj.

1) не да тва́ру, які́ не пасу́е, не падыхо́дзіць (пра во́пратку)

2) неадпаве́дны, недарэ́чны, непрысто́йны

unbecoming behavior — непрысто́йныя паво́дзіны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

winning

[ˈwɪnɪŋ]

adj.

1) які́ выйграе́, перамо́жны

winning team — кама́нда, яка́я выйграе́

2) перамо́жны, прына́дны, прые́мны

a winning smile — прына́дная усьме́шка

•

- winnings

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dominant

[ˈdɑ:mɪnənt]

1.

adj.

1) даміну́ючы, найбо́льш уплыво́вы, пану́ючы; гало́ўны, вяду́чы

2) які́ ўзвыша́ецца над акалі́чнаю мясцо́васьцю

2.

n. Mus.

даміна́нта f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

either

[ˈi:Dər]

1.

adj., pron.

1) той або́ другі́, хоць які́

2) ка́жны, ко́жны (з двух)

2.

conj.

either… or — або́… або́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

evanescent

[,evəˈnesənt]

adj.

1) мімалётны, які́ ху́тка зьніка́е, ху́тка прахо́дзіць

2) нетрыва́лы

the evanescent beauty of the sunset — мімалётная краса́ за́хаду со́нца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

foursquare

[,fɔrˈskwer]

1.

adj.

1) квадра́тны (ко́рань, ду́жкі)

2) шчы́ры, адкры́ты (які́ не маўчы́ць)

3) мо́цны, непадаўкі́

2.

n.

квадра́т -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glorious

[ˈglɔriəs]

adj.

1) сла́ўны, славу́ты; прасла́ўлены; выда́тны (пра падзе́ю)

2) які́ дае́ сла́ву; пачэ́сны

3) пы́шны, ве́лічны; дзіво́сны, цудо́ўны; ве́льмі прые́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Паслухмя́ны ’пакорны’, ’які слухаецца каго-н.’ (КЭС, лаг.; паўн.-усх., КЭС; віл., Сл. ПЗБ; Касп.). Карскі (2–3, 43) вылучае тут суфікс ‑мʼан‑ і прыводзіць яшчэ адзін прыклад руцʼмʼаны ’які з руты’ (Кліх). Аднак Мартынаў (вусн. паведамл.) мяркуе, што ‑мʼ‑ узыходзіць да ‑нʼ‑ — ⁺паслухмяны, якое магло б паходзіць з паслу́хный ’паслухмяны’ (Бяльк.). Параўн. таксама ўкр. послухня́ний ’паслухмяны’, послухня́нство ’паслушэнства’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вярча́льны ’які верціцца’ (КТС). Калька з рус. мовы, утвораная з дапамогай бел. кораня і афікса (Крукоўскі, Уплыў, 120–121).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Зёл ’туман, які напускаюць чараўнікі’, ’падман’ (Нас.). Можа, ад зелкі ’зелле, адурманьваючыя рэчывы’. Параўн. яшчэ рус. ярасл. зёл ’злы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)