вы́кас, ‑у, м.

Частка лугу, якая прызначаецца для сенакашэння. На выкасах — стаптаныя рудыя купінкі — торф. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкіда́льнік, ‑а, м.

Прыстасаванне ў затворы замка агнястрэльнай зброі, якое служыць для аўтаматычнага выкідання стрэляных гільз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пылаачышча́льнік, ‑а, м.

1. Машына для ачышчэння паверхні дарогі ад пылу.

2. Тое, што і пылаўлоўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёпрамысло́васць, ‑і, ж.

Галіна прамысловасці па выпуску абсталяваная і апаратуры для радыёсувязі, радыёвяшчання, тэлебачання і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развазны́, ‑ая, ‑ое.

1. Прызначаны для развозу, развозкі.

2. Такі, які развозіцца. Развазная бульба. Развазны тавар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгру́зачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да разгрузкі. Разгрузачныя работы. // Які служыць для разгрузкі. Разгрузачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размо́ўнік, ‑а, м.

Дапаможнік для вывучэння замежнай мовы, які змяшчае ўзоры гутаркі на розныя бытавыя тэмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разьбя́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мастацкай разьбы, прызначаны для разьбы. Разьбярныя работы. Разьбярны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распіло́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да распілоўкі, прызначаны для распілоўкі. Распіловачны цэх. Распіловачны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распо́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да распору, прызначаны для яго. Распорная бэлька. Распорная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)