Verbum

нако́лькі, прысл.

1. У якой ступені, меры.

Буду працаваць, н. хопіць здароўя.

2. Ужыв. як злучальнае слова:

а) у даданых дапаўняльных сказах.

Усё залежыць ад таго, н. пісьменнік можа выкарыстаць свой творчы патэнцыял.

б) у даданых дзейнікавых сказах.

Дзіўна, н. дажджлівае надвор’е адпавядала яго настрою.

нако́нт, прыназ. з Р.

Адносна чаго-н.

Гаворка вялася н. работы.

нако́пваць гл. накапа́ць.

нако́сны, -ая, -ае.

Які ўтвараецца на касцях.

Накосная пухліна.

нако́чвацца гл. накаціцца.

нако́чваць гл. накаціць.

накра́пваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -вае; незак.

Падаць кроплямі (пра дождж).

З самага рання накрапвае дождж.

|| наз. накра́пванне, -я, н.

накро́іць, -ро́ю, -ро́іш, -ро́іць; -ро́ены; зак., чаго.

1. Скроіць, выкраіць нейкую колькасць чаго-н.

Н. сарочак.

2. Нарэзаць лустамі.

Н. хлеба.

|| незак. накро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

накрухма́ліць гл. крухмаліць.

накруці́цца, -ручу́ся, -ру́цішся, -ру́ціцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Навіцца, наматацца на што-н.

Ланцуг накруціўся на барабан.

2. перан. Многа, доўга пахадзіць, стаміцца ад клопатаў (разм.).

Н. за раніцу.