Verbum

падгры́зці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; ‑зём, ‑зяце; пр. падгрыз, ‑ла; зак., што.

Згрызці, абгрызці знізу, у ніжняй частцы чаго‑н. Падгрызці сцябло расліны. Падгрызці дрэва.

падрыхтава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.

Падрыхтаваць сябе да чаго‑н. Падрыхтавацца да зкзаменаў. Падрыхтавацца да вясны. □ Танкі сталі веерам, падрыхтаваліся да кругавой абароны... Мележ.

падтрэ́сці, ‑трасу, ‑трасеш, ‑трасе; ‑трасём, ‑трасяце; пр. падтрос, ‑трэсла і ‑трасла, ‑трэсла і ‑трасло; зак., чаго.

Натрэсці дадаткова, яшчэ трохі. Падтрэсці груш. Падтрэсці саломы.

мадыфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Відазмяненне чаго‑н., якое адзначаецца з’яўленнем новых уласцівасцей.

2. Прадмет або з’ява, якія падвергліся такому відазмяненню. Алмаз — мадыфікацыя вугляроду.

[Лац. modificatio.]

прадчува́нне, ‑я, н.

Няяснае пачуццё чакання чаго‑н., што можа здарыцца, адбыцца. Праз дзень, нібы пацвярджаючы Алесева прадчуванне, яму прыйшла павестка ў армію. Брыль.

прака́шляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

1. Абазвацца кашлем, закашляць.

2. што. Кашляючы, ачысціць горла ад чаго‑н.

3. Кашляць некаторы час. Пракашляць усю ноч.

прачака́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

1. Зрабіць чаканку чаго‑н.; аздобіць чаканкай.

2. Чаканячы, прабіць наскрозь.

3. і без дап. Чакапіць некаторы час.

паканапа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; зак., што.

1. Канапаціць некаторы час. Паканапаціў з гадзіну і пайшоў.

2. Заканапаціць вялікую колькасць чаго‑н. Паканапаціць усе лодкі.

папакпі́ць, ‑кплю, ‑кпіш, ‑кпіць; зак., з каго-чаго.

Разм. Кпіць доўга, неаднаразова. Пасля гэтага здарэння ну і папажартавалі, папакпілі з дзядзькі вясковыя веселуны! Сачанка.

папрыва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Прыхіліць да чаго‑н., прыкрыць, прыціснуць чым‑н. усё, многае або ўсіх, многіх. Папрывальваць бярвенне да сцяны.