грудзі́на, ‑ы,
1. Грудная косць, з якой злучаны пярэднія канцы грудных рабрын і часткі плечавога пояса.
2. Верхняя пярэдняя частка вопраткі, якая прыкрывае грудзі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грудзі́на, ‑ы,
1. Грудная косць, з якой злучаны пярэднія канцы грудных рабрын і часткі плечавога пояса.
2. Верхняя пярэдняя частка вопраткі, якая прыкрывае грудзі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гры́зціся, ‑зуся, ‑зешся, ‑зецца; ‑зёмся, ‑зяцеся;
1. Змагаючыся, кусаць адзін аднаго зубамі (пра жывёл).
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гры́ўка, ‑і,
1.
2. Апушчаная на лоб і падстрыжаная пасма валасоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гусля́р, ‑а;
Музыкант, які іграе на гуслях, а таксама пясняр, які спявае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́ер, ‑а,
1. Ручное прыстасаванне ў выглядзе складнога наўкруга, якім абмахваюцца ў духату.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
артэзія́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які знаходзіцца ў глыбокіх ваданосных слаях
•••
[Ад назвы фр. правінцыі Артуа (лац. Artesium).]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
віншава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе;
Вітаць, славіць каго‑н. з выпадку радаснай падзеі, знамянальнай даты і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вуглавы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае форму вугла, сагнуты
2. Які стаіць на вуглу, на перакрыжаванні вуліц.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
актывацы́йны, ‑ая, ‑ае.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абжы́ць, ‑жыву, ‑жывеш, ‑жыве; ‑жывём, ‑жывяце;
Асвоіць новае месца, зрабіўшы яго ўтульным, прыгодным для жыцця, прыстасаваць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)