2. Перадатчык якой‑н. хваробы, інфекцыі. Пераносчык заразы.//перан. Распаўсюджвальнік якіх‑н. ідэй, поглядаў і пад. І адначасова [Лотр] з болем адчуваў, што сам ён — толькі пераносчык чужых думак, што ён ніколі не здолее да канца развіваць іх і рабіць з іх такія далёкія, канчатковыя высновы, што ён — твар царквы, але ніяк не сэрца, не розум, не зброя яе.Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ківа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Рытмічна хістацца з боку ў бок або зверху ўніз. [Аляксей] ківаўся ў такт машыне: згінаўся ўправа, улева, каб быць у раўнавазе.Мележ.
2. Ісці з цяжкасцю, хістаючыся (ад стомы, хваробы і пад.). Кепска толькі, што свядомасць падказвае ісці, а ногі .. не слухаюцца дый годзе. Падбіўся ўжо і Марынчук, ледзь-ледзь ківаецца.С. Александровіч.
3. Хістацца, будучы нетрывала прымацаваным да чаго‑н. Зуб ківаецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́сны1, ‑ая, ‑ае.
Схільны да чаго‑н. прывычнага; неўспрымальны да новага, перадавога; адсталы. Як усё пераплялося — старое і новае, вялікае і малое, гераічнае і буднічнае, коснае і перадавое!Шамякін.Выступаючы супроць вузкага, аднабаковага, няправільнага погляду на мужыка як на маленькага, цёмнага, забітага, коснага чалавека, Горкі патрабаваў ад пісьменнікаў па-новаму паказаць старога героя рускай літаратуры.Івашын.
ко́сны2, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і касцявы. Косныя хваробы. Коснае рэчыва. Косны клей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дыябе́т
(гр. diabetes)
хваробы, якія суправаджаюцца выдзяленнем вялікай колькасці мачы;
цукровы д. — хвароба, якая характарызуецца павелічэннем узроўню цукру ў крыві і ў мачы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
отарыналарынгало́гія
(ад гр. us, otos = вуха + rhis, rhinos = нос + ларынгалогія)
раздзел медыцыны, які вывучае хваробы вуха, горла, носа і распрацоўвае метады іх лячэння.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
таксікаінфе́кцыі
(ад гр. toksikon = яд + інфекцыя)
вострыя хваробы, якія ўзнікаюць ад спажывання харчовых прадуктаў, інфіцыраваных умоўна-патагеннымі мікраарганізмамі або прадуктамі іх жыццядзейнасці — таксінамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
энзао́тыя
(н.-лац. enzootia, ад гр. en = у, на + zoon = жывёліна)
пашырэнне інфекцыйнай хваробы жывёл на абмежаванай тэрыторыі або акваторыі (параўн.панзаотыя, эпізаотыя).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гамеапа́тыя
(ад гр. homoios = падобны + pathos = хвароба)
сістэма лячэння хвароб малымі дозамі тых лякарстваў, якія ў вялікіх дозах выклікаюць у здаровага чалавека з’явы, падобныя на сімптомы самой хваробы (проціл.алапатыя).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
relapse
[rɪˈlæps]1.
v.i.
1) ізно́ў упада́ць у які-н. стан
She relapsed into silence — Яна́ ізно́ў змо́ўкла
2) захварэ́ць паўто́рна
His health relapsed — Ён ізно́ў захварэ́ў
2.
n.
паўтарэ́ньне n. (хваро́бы), рэцыды́ў -ву m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
nasilenie
nasileni|e
н.
1. узмацненне; павелічэнне;
~e choroby — узмацненне хваробы;
2. сіла; напружанне; інтэнсіўнасць;
godziny największego ~a — сама розрух; гадзіна пік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)